Betekenis vinden in de chaos. Tegenwoordig wordt veel gesproken over hoe spiritualiteit en psychoses op een bepaald vlak hand in hand gaan. Of in ieder geval veel raakvlakken hebben. Persoonlijk ben ik blij dat daar ruimte voor is. Toen ik een klein kind was, was dit echt anders.
Vanaf mijn puberteit zie ik mens- en dierfiguren, aura’s en hoor ik stemmen. Mijn fantasie is altijd heel groot geweest en ik denk dat in eerste instantie ook gedacht werd dat ik het verzon. Toch waren dit andere belevingen dan die in mijn eigen gecreëerde wereld. In mijn eigen wereld leefde bijvoorbeeld mijn overleden oma en een veel te vroeg overleden neef. Ik kon ze opzoeken als ik wilde en kon met ze praten over dingen die voor mij onduidelijk waren. Ze fungeerden als een soort baken.
Chaos
In mijn puberteit kwam veel op mij af wat voor veel stress zorgde. Nu ik gediagnostiseerd ben met een autisme spectrum stoornis kan ik veel van mijn problemen van toen plaatsen. In die tijd werd daar nog helemaal niet aan gedacht en zeker niet bij een meisje.
In mijn kamer werd ik bezocht door donkere gedaanten waar ik erg bang van was. Niet veel later liepen ze ook door de klas en werd de angst groter en groter. Ik raakte in een depressie en was erg paranoïde. Mijn ouders hebben hulp gezocht bij een psycholoog.
Op een bepaalde manier leerde ik ermee omgaan. Ik had nog steeds contact met mensfiguren en kon mij heel beschermd en veilig voelen door de energie die zij met zich meebrachten. De gesprekken die ik met ze voerde waren helpend, helend. Het had een spirituele betekenis waar ik mij heel fijn bij voelde.
Die donkere figuren zijn er alleen nog als mijn stressniveau stijgt. Vaak gaat dit gepaard met allerlei paranoïde en/of obsessieve gedachten. Maar het is jaren best goed met mij gegaan.
Tot ik, een jaar of twee geleden, in een burn-out belandde. Mijn hele wereld leek op te houden en mijn hoofd vulde zich met steeds meer chaos en wanorde. Ik kreeg mijn hoofd niet meer rustig, sliep heel slecht en belandde in een hulptraject. Eerst bij een psycholoog en later bij de GGZ. Door mijn diagnose ASS vielen veel puzzelstukjes op zijn plek. Over mijn waarnemingen werd gezegd dat het psychotische kenmerken zijn.
Bril
Door mijn klachten door de bril van de psychiatrie te bekijken, zag ik mijzelf als ziek en was ik bang dat het nooit meer goed zou komen. Ik had het gevoel dat ik aan het koorddansen was en zomaar van het koord kon vallen. In het onbekende, in het duister. Het maakte mij erg onzeker. Ik ging medicatie gebruiken en dat hielp mij om de orde enigszins terug te brengen.
Ik kon geen vrede meer sluiten met mijn waarnemingen. Wat eigenlijk mijn hele leven al onderdeel van mij was, ging ik loskoppelen. Er was één “normale” IK en een tweede IK met waarnemingen. Ik kan het niet beter uitleggen, maar het was alsof ik vanaf een afstand naar die tweede IK kon kijken en het als een los onderdeel kon aanschouwen. De verwarring werd groter en groter en ik wist dat ik iets moest gaan veranderen in mijn eigen oordeel hierover.
Betekenis in de chaos
In deze fase zit ik momenteel en ik vind het heel moeilijk. Ik lees veel over dit onderwerp en put veel kracht uit PsychoseNet. Ook ben ik meer over mijn ervaringen gaan praten. Het lezen van andere ervaringsverhalen helpt mij om anders naar mijzelf te kijken. Meer liefdevol.
Soms moet ik om mijzelf lachen als er allerlei gesprekken in mijn hoofd plaatsvinden. Ik probeer de chaos niet meer te bevechten maar te luisteren naar wat er precies wordt besproken. Natuurlijk zegt dit heel veel over mijzelf en hoe ik naar de wereld kijk en deze beleef. Er vindt vaak een vertaalslag plaats. Het enige wat ik wens in dit leven is liefde en verbinding en die probeer ik te hervinden, stapje voor stapje.
Suzan heeft diagnose ASS en put veel kracht uit PsychoseNet.
foto creative commons (piqsels)
Meer lezen over ASS en diagnose?
Geef een reactie