Wendy schreef eerder Was ik soms gek aan het worden’ en vier ogen zien meer dan twee’ over ontwikkelingen in haar leven. Vandaag het vervolg.
Gun jezelf een moment met haar belevenissen. ‘Je hebt wel degelijk een probleem.’
Zittend rond een kampvuur onder de sterren in Africa kwam het ter sprake met onze Afrikaanse gids hoe ik Leo had gezien. De volgende dag zouden wij aankomen in Zulu land en volgens hem was daar en zeer gerespecteerde Sangoma (een vrouw die kan praten met overleden voorouders).
Hij vertelt dat zelfs Nelson Mandela haar consulteerde
Misschien als ze tijd had zou ze bereid zijn om mij te ontmoeten. De volgende dag tijdens de lunch kwam hij mij ophalen. Ik moest mijn eten laten staan omdat ze even tijd had om mij te spreken. Spannend, ik ging gelijk met hem mee.
De Sangoma stond midden in zo’n typisch Afrikaans huisje gemaakt van modder met een rieten dak
De deur stond wijd open toen ze mij begroette en vroeg wat mij mankeerde. Eerlijk gezegd voelde ik mij gelijk een beetje gepikeerd. ‘Er is niets aan de hand met mij’ zei ik, ‘maar ik heb een geest gezien en weet echt niet waarom.’ Zij pakte onmiddellijk wat leek op een paardenstaart, ik moest mijn armen uitstrekken met mijn handpalmen omhoog. Zij streek met dat ding over mijn handen, keek mij ineens heel strak aan en ging gelijk de deur van het huisje dicht doen. De Sangoma denkt er het hare van.
Terug lopend naar mij zei ze ‘Jij bent sterk, zelf zo sterk dat je bergen zou kunnen verplaatsen, maar je hebt wel degelijk een probleem en het één heeft wel met het ander te maken.’ Verbaasd zei ik niets. Zij ging verder. ‘Je hebt twaalf bescherm engelen, ik heb nooit eerder iemand gezien met twaalf. Zes aan je rechterkant, een vrouw staat voor je, en vijf aan je linkerkant. Ze zijn ook de oorzaak van je probleem.’ ‘Welk probleem’ vroeg ik. ‘Je kan niet tegen teveel mensen om je heen’ zei ze. Het maakt je heel druk in je hoofd.’
Wow, hoe kon ze dat weten?
Zij ging verder ‘zij doen het niet expres, maar ze houden zo veel van je dat ze altijd met je willen communiceren en als er veel mensen om je heen zijn wordt het heel moeilijk.’ Ik weet niet waarom maar ineens vroeg ik of de vrouw die voor mij staat mijn grootmoeder was. Ze bevestigde dat, en zei dat mijn grootvader ook rechts stond. Ik vertelde haar hoeveel ik van haar hield. ‘Niet mogelijk’ zei ze zachtjes. ‘Deze mensen heb je nooit gekend, je bent ermee geboren. Je was geboren met je vuisten dicht geknepen je deed je handpalmen open en ze waren er. Het is de moeder van je vader!’
‘Maar ik weet helemaal niets over haar’ zei ik. Mijn Vader heeft nooit over zijn jeugd gesproken, ik weet haar naam niet eens. ‘Je gaat er wel in de toekomst meer over haar te weten komen‘ zei ze. Ineens begrijp ik dat ik haar had gezien als kind, het was de Apple women.
De Sangoma ging verder
Het leek alsof ze druk aan het communiceren was met de wezens om mij heen. Kennelijk vonden mijn engelen het jammer dat ze geen interventie mochten plegen tijdens de vele moeilijke situaties in mijn jeugd. ‘Het waren beproevingen van God’ zei ze. ‘Ze stonden erbij en keken ernaar.’ En je was volledig geslaagd!’
Ze had het over de periode waarin ik dacht dat ik al mijn haar aan het verliezen was. Dat was ik compleet vergeten! Maar toen ze het zei wist ik het weer. Ze zei dat vanaf dan mijn engelen mij mochten helpen.
Ongelofelijk dat was het moment dat ik plotseling besloot om te solliciteren bij defensie en mijn leven nam een heel andere wending. Ik werd lid van de militaire politie, werd naar Duitsland gestuurd waar ik mijn man heb leren kennen. Uiteindelijk verhuisde ik naar Nederland en werd zielsgelukkig.
Deze mevrouw die ik nooit in mijn leven had eerder ontmoet wist mij dingen te vertellen waar ik absoluut nooit eerder met iemand had over gesproken.
Ineens zei ze ‘Je moet stoppen met de honden’
‘Dat ben ik al!’ zei ik. Ze fronste en zei het nog een keer. Ik raakte zelfs een beetje gefrustreerd en herhaalde dat ik al gestopt was.
Ze begreep het niet en toen vroeg ze, hoeveel ik er nog had. Ik vertelde haar dat ik maar vier over had. ‘Dat vinden ze teveel’ zei ze. “Ze gaan heel snel een van je weg nemen, je mag er drie houden voor een korte periode maar daarna moet je nooit meer dan twee honden houden.
Het is nu tijd om beter mensen te leren kennen
Om je gaven te ontwikkelen om ze te kunnen helpen. ‘Maar ik hou niet van alle mensen’ zei ik een beetje verontwaardigd. Ze zei dat dat hoefde niet en dat het wel van zelf zou gaan.
Aan het einde van het gesprek kreeg ik een zak met allerlei boomschors en andere gedroogde planten. Als ik thuis was moest ik er een thee van trekken en een maand lang dat drinken. Het zou het makkelijker maken om te communiceren met mijn engelen.
Eenmaal weer op Schiphol geland een week later, pakte ik gelijk mijn telefoon
Ik ging de honden oppas bellen. Ik maakte me zorgen over Marquis, mijn oudste hond, inmiddels 11 jaar oud. Ik ging er vanuit dat als de sangoma gelijk had zou hij als eerste meegenomen worden. Maar niets aan de hand gelukkig, stel je voor dat mijn oppas dat zou moeten meemaken.
Die zelfde avond was ik het honden eten klaar aan het maken en Katinka mijn 8 jarige lieveling zat een beetje te knikkebollen. Ik weet nog dat ik haar optilde en zei dat ik hoopte dat juist zij mij niet zou verlaten. Toen ik haar weer neerzette leek er niets aan de hand te zijn en ze at haar eigen bakje helemaal leeg. De honden gingen in hun bedjes liggen en ik begon ons eten klaar te maken in de keuken.
Plotseling, gevoelsmatig wist ik dat ik moest gaan kijken naar de honden, en ja hoor, helaas was Katinka vreedzaam in haar slaap vertrokken. Zes maanden later was Marquis aan de beurt.
Tot zover. Warme groet van Wendy.
Meer lezen over wijsheid?
- Van waanzin naar Wijsheid – Iris van Zomeren
- Vier ogen zien meer dan twee – ontmoetingen met overledenen
- Soms bestaan spoken wel!
Ken je de PsychoseNet Shop al?
Goede boeken over goede zorg.
Geef een reactie