Na twee Reiki inwijdingen ging het bij Manon helemaal mis. Zelf ervaart ze haar klachten als energetische aanvallen, de GGZ bestempelde het echter als psychotisch. In deze blog beschrijft ze haar sensaties en ervaringen met entiteiten, in de hoop dit meer bespreekbaar te maken.
Bij mij is het in oktober 2017, na een tweetal Reiki inwijdingen, helemaal mis gegaan. Hier heb ik erg veel spijt van. Op een avond in bed, kwam plotsklaps ‘iets’ mijn lichaam binnen na een gezellig diner in een restaurant. Het voelde zo niet van mij. Het joeg met een hoge kracht door mijn lichaam heen en het schoot alle kanten uit. Het was verschrikkelijk beangstigend, ik moest direct overgeven en had het erg koud.
Dit heeft uiteindelijk maar liefst drie maanden geduurd! Direct wist ik: dit is niet van mij. Ik kreeg last van een opgejaagd gevoel, adrenalinestoten, lichtflitsen met mijn ogen dicht, schaduwen in mijn ooghoeken en compleet gespannen ledematen, desoriëntatie, black-outs. Alsof mijn ledematen compleet verkrampt waren. Ijskoude handen.
Het was alsof of iemand de kraan vol open had gezet en ik hele rare ‘stromen’ door mijn lijf heen voelde trekken
Het kwam ergens vanuit mijn kruin binnen. Ik heb direct hulpverlening vanuit het alternatieve circuit ingezet. Sjamanen, healers, een Priester van het Aardsbisdom in Utrecht zelfs… Er zijn ‘uitdrijvingen’ op me uitgevoerd waarbij ik begon te schudden, te trillen en als de hulpverlener weg was, kwam het daarna keihard terug. Al die tijd bleef ik gewoon bij bewustzijn.
Na een week ben ik uiteindelijk bij de crisisdienst van de GGZ terechtgekomen
‘Psychotisch‘ was meteen de stempel. Ik kreeg Haldol en ik werd hier inderdaad wat rustiger van. Het voelde alsof er een filter over mijn hypergevoelige brein werd geplakt. Het maakte me iets minder bewust…
Elke keer als ik een healer/sjamaan inschakelde, werd het direct erger; de energieën raasden door mijn lijf en bovenop/rondom mijn hoofd. Ik kreeg heftige stemmingswisselingen en suïcidale gedachten. Dit resulteerde in een opname, recent geleden. Stempel: mogelijk bipolaire stoornis type 2.
Ik werd niet gehoord, nu nog steeds niet. De DSM is leidend en er is weinig ruimte voor nuancering
Ik heb meerdere malen aangegeven dat het nu echt tijd wordt dat de hedendaagse wetenschap een brug gaat slaan naar de spirituele setting. Mensen die in een spirituele crisis verkeren, waar bijvoorbeeld Kundalini energie is vrijgekomen of zoals ik, last hebben van entiteiten, wordt naar mijn inziens te snel een stempel opgeplakt. Ja, de medicatie helpt inderdaad, maar daarmee is de oorzaak niet opgelost.
Medicatie onderdrukt de klachten. Het is voor mij de enige manier om het uit te houden
De klachten die ik ervaar, zijn energetische aanvallen. Het zijn geen geesten van overleden personen, maar ze komen uit een andere dimensie die niet aards is. Mensen die op het punt staan om te ontwaken, verhoogd bewustzijn ontwikkelen of op een hoger trillingsniveau leven (dit zijn mensen die een goed mens willen zijn en iets goeds voor de wereld willen doen of een bepaalde inwijding hebben ondergaan) lopen het risico om ‘uitgeschakeld’ te worden door deze aanvallen.
Ik zou graag een strategie willen ontwikkelen waarbij ik mijn steentje kan bijdragen om de huidige psychiatrie een bredere visie op onze problematiek te laten geven. Ik ben er zelf dus open over in mijn omgeving. Mensen die stemmen horen, zouden mijns inziens alvorens een psychiatrisch traject in te gaan, eerst hun energiesysteem en aura moeten laten uitlezen door een natuurgeneeskundige therapeut, zodat er bekeken kan worden of er ‘iets’ zit wat er niet hoort.
Ik had tot 2017 totaal geen medische achtergrond
Ik was een kerngezonde, normale jonge meid die midden in het leven stond. Ik ben benieuwd of er meer mensen zijn met dezelfde klachten (stromen door je lijf, et cetera). Want ik denk dat het tijd wordt om hier meer over naar buiten te brengen. Echter ben ik gestopt met het hulp zoeken in de alternatieve hoek. Elke behandeling maakte het erger en het kostte handen vol geld.
Wel werd ik me bij elke behandeling pijnlijk bewust dat het, inderdaad, niet van mij is… maar het dus echt vervelende energieën zijn die gekmakend zijn. Ik voelde me erg eenzaam hierin en had het gevoel dat ik onder een vacuüm afgesloten was van de rest van de wereld.
Immers, niemand anders had dit en niemand anders snapte dit…
Jim van Os is tot nu toe de enige die ik genuanceerd heb zien antwoorden op dit verhaal (transformatieproces, beproeving, et cetera). Bij mijn psychiatrische instelling wordt het hele verhaal afgedaan als ‘bijzondere ervaring en tactiele hallucinaties’ en daarmee basta. In het verre buitenland zijn ze hier veel verder mee; ze staan ook dichter bij de spiritualiteit.
May-May Meijer heeft soortgelijke interessante blogs geschreven. Op aanraden van haar advies, kom ik met mijn verhaal naar buiten in de hoop lotgenoten te treffen en dit onderwerp open te gooien.
Manon is een 36 jarige vrouw met een dochter van 10 en een hond. In het dagelijkse leven is zij zelfstandig ondernemer van een re-integratiebureau en geeft ze les in de paardensport.
Lees ook:
- Geesten in je lichaam ervaren – May-May en Jim delen hun visie
- Spirituele of religieuze ervaringen en de bipolaire stoornis
- Ruimte voor het buitengewone – Crazywise 4
Geef een reactie