Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Auteur

Nanette Waterhout

Nanette Waterhout is zowel ervaringsdeskundige als familie-ervaringsdeskundige. Zelf herstelde ze van een ernstige depressie. Ze werk als ervaringsdeskundige bij GGZ-NGN. Daarnaast is ze mantelzorger van haar broer, die al een groot deel van zijn leven aan psychoses lijdt.

Overlijdensrisicoverzekering: een dure grap als je een psychiatrisch verleden hebt

Chronisch ziek verzekeren

Het gaat lekker met dat herstelproces van mij. Zelfs zó lekker dat ik een huis heb gekocht met mijn partner. Binnenkort krijgen wij de sleutel en we hebben er zin in. De bank vraagt of we een overlijdensrisicoverzekering willen afsluiten. Dat lijkt ons een goed idee.

Om de verzekering af te kunnen sluiten moeten we een vragenlijst invullen over onze gezondheid

Dit doe ik natuurlijk geheel volgens waarheid. Want eerlijk duurt het langst. Niet helemaal verrassend komt hierop de vraag of ik toestemming wil geven om informatie op te mogen vragen bij mijn behandelend arts. Want ja, ik heb ernstig psychiatrische klachten – maar ben inmiddels wél alweer zo’n anderhalf jaar redelijk stabiel dankzij medicatie. En sinds eind vorig jaar bij afloop van mijn DBC (Diagnose Behandel Combinatie), terug naar de huisarts. Sindsdien schrijft hij mijn medicatie voor.

Ik lees het oordeel van mijn verzekeraar in vervolg op de opgevraagde informatie

“Er is bij u sprake van een langdurige geschiedenis met recidiverende depressieve klachten. Met het gebruik van medicatie is er sprake van stabilisatie. De ernst in combinatie met de recidiverende klachten maken het verzekeringsrisico verhoogd”. Daarna volgt de zin dat zij zich kunnen voorstellen dat dit niet het advies is waarop ik heb gehoopt en dat ze toch rekenen op mijn begrip.

Begrip?

De premie wordt bijna verdubbeld door dit verhoogd risico

Die kan dan weer opgeteld worden bij het jaarlijkse eigen risico dat ik altijd kwijt ben en de eigen bijdrage voor medicatie omdat die niet geheel vergoed wordt. Tja, psychische klachten hebben is een dure hobby. Ik dien bezwaar in met daaraan gekoppeld de vraag wat volgens hen het verhoogde risico is dat men denkt met mij te lopen.

Binnen twee dagen volgt een reactie van twee A-4’tjes lang. De samenvatting is: In 2012 ben ik nog flink ontspoord door een forse depressie en tekenen van suïcidaliteit. Mede dankzij het gebruik van medicatie is daarna een stabilisatie ingetreden die ervoor heeft gezorgd dat ik uit de controle van de psychiater kon worden ontslagen.

De verzekeraar moet de statistiek hanteren om mijn sterftekans in te schatten (op grond waarvan door de afdeling verzekeringswiskunde de hoogte van de (extra) premie wordt bepaald). De statistiek laat zien dat bij homogene groepen (kandidaat) verzekerden met klachten die vergelijkbaar zijn met die van mij, een verhoogde sterftekans wordt waargenomen. Niet exceptioneel (anders kwam ik niet voor een offerte van levensverzekering in aanmerking) maar toch voldoende om te moeten doorberekenen. Het gaat hier om een facultatieve verzekeringsvoorwaarden en niemand wordt gedwongen of verplicht deze af te sluiten.

De risicoverhoging is 2 ten opzichte van de normale populatie

Daar waar er over een bepaalde periode van 100 verzekerden 99 overblijven is dat in een homogene risicogroep met vergelijkbare psychische problematiek als die van mij net even meer dan 98. Niet echt indrukwekkend, voegt de medisch adviseur hier aan toe.

Mijn verzoek was voor deze superviserend medisch adviseur aanleiding om mijn medische gegevens nog eens uitgebreid te beoordelen. En hij heeft in vervolg daarop besloten bepaalde aandachtspunten/aspecten uit mijn ziektegeschiedenis nog iets gunstiger te plaatsen dan zijn collega had gedaan. En dit komt de door mij verschuldigde premie ten goede. Die wordt nu lager. Mijn verzekeringsadviseur ontvangt van de verzekeraar het verzoek een nieuwe offerte in te dienen. Daarvoor moet ik dan nog wel opnieuw een gezondheidsverklaring invullen…

Het loont dus om bezwaar in te dienen

Maar ik heb nog steeds een hogere premie. En dat zit mij helemaal niet lekker. Bovendien is er een hele grote groep lotgenoten van mij die minder goed in staat is om voor zichzelf op te komen of wordt ontmoedigd door de vele rompslomp. Wel fijn dat onze minister Rutte tijdens het Nationaal congres Anders denken over psychische aandoeningen op 10 september 2014 hier een betoog over hield. Hoofdlijn van zijn betoog was: anders denken is vooral het doorbreken van vooroordelen. Op school, bij werkgevers, overheid, UWV en gemeenten, maar ook bij hulpverleners.

De minister-president eindigde zijn betoog met een oproep: ‘Dit lossen we niet op met een nota of een goed Kamerdebat. Nederlanders moeten anders gaan denken over deze mensen, zowel voor die mensen als voor het land. Iedereen heeft hierin een rol. De revolutie start vandaag, maar eindigt niet vandaag. Dit is een langetermijnproject’. Zou hij ook aan verzekeraars hebben gedacht?

Vooroordelen over mensen met psychiatrische aandoeningen zijn er veel en vaak

Ik heb er al heel wat meegemaakt. Soms waarschijnlijk alleen door mij zelf voelbaar, soms gewoon recht in het gezicht of via via. Maar overduidelijke gevalletjes zoals hierboven zijn helaas ook de praktijk. Ik wil mijzelf kunnen zijn, open kunnen zijn over mijn psychiatrische klachten. Ik heb ze veel te lang ver weggestopt. Omdat ik mij er voor schaamde of onzeker over voelde. Ze horen echter bij mij, ik heb ze leren accepteren en ik heb er goed mee leren leven. Eerlijk zijn duurt het langst, is mij bovendien altijd geleerd. Helaas levert dat dus wel een extra te betalen premie op. Gelukkig leef ik nog heel lang omdat ik tenminste wel eerlijk ben geweest. Misschien heb ik die verzekering dus helemaal niet nodig… 😉

Als ze mij in een hokje hoger risico door psychiatrische klachten kunnen stoppen dan kan ik dat ook. Ik stel voor verzekeraars in de volgende risicohokjes te stoppen: Herstelbevorderend of herstelondermijnend.

Ik hoop dat verzekeraars die zich herstelbevorderend opstellen en normaal doen over psychiatrische klachten zich willen melden zodat ik kan overstappen naar een andere maatschappij. Want ik ben echt niet gek hoor!

Meer weten over overlijdensrisicoverzekering voor mensen met een psychiatrisch verleden? De consumentenbond geeft hierover onafhankelijke informatie.
photo credits schrijven en schrappen

Reacties

14 reacties op “Overlijdensrisicoverzekering: een dure grap als je een psychiatrisch verleden hebt”

  1. Dotje

    Hoi Nanette,
    In 2023 zijn de regels misschien nog wel scherper geworden. Na het zien van mijn diagnose borderline met terugkerende depressieve episodes en suïcidale gedachten, is er een dikke streep door mijn aanvraag gezet. Dat ik tot eind vorig jaar een stabiele periode van bijna 7 jaar heb gehad, maakt niets meer uit.
    Erg jammer om op deze manier als een nummertje weggezet te worden in de maatschappij. Alsof ik er ook voor had kunnen kiezen om wel of niet met het leven om te kunnen gaan…
    Zijn er eigenlijk nog wel verzekeringsmaatschappijen die mensen met een psychische achtergrond verzekeren?

  2. Thomas Bakker

    Nanette dank je wel voor je openheid en het goede blog. Een enorme herkenning als het gaat over psychiatrische verleden en de enorme kosten die het met zich mee brengt. Zoals verzekeringen afsluiten en rijbewijzen verlengen. Onze psychische gevoeligheden zijn een verdienmodel. Ik wens je het allerbeste en alle goeds in jullie nieuwe huis!

  3. […] over je ervaringen als je een baan wilt vinden, een relatie zoekt, bij de kapper zit of zelfs een huis wilt kopen. Kortom, je leven weer op wilt […]

  4. Lily

    Inmiddels zijn we bijna 3 jaar verder en wederom nog niets veranderd vrees ik… Zojuist ook te horen gekregen dat ik een verhoogde premie heb gekregen, omdat ik de diagnose OCD en angststoornis heb. Al jaren leef ik (mbv medicatie) een vrij stabiel leven en werk fulltime. 2 maanden voor aanvraag overlijdensrisicoverzekering ivm kopen huis, wel weer gestart bij een psychiater om weer eens de medicatie onder loep te nemen. Ik sport veel, eet gezond en drink geen alcohol. Toch reden genoeg om mij in de risicogroep te plaatsen. Er werd mij verteld dat bezwaar indienen geen nut zal hebben. Het is wat het is.

  5. Jeroen Zwaal

    Hier kan ik me ook over opwinden. Ik betaal 50 euro meer dan mijn partner vanwege mijn DSM-label die ik ook netjes naar waarheid heb opgegeven. De statistiek versus mijn levenshouding; het is appels met peren vergelijken. Ik vind het een vorm van discriminatie. Omdat mannen statistisch gezien iets korter leven dan vrouwen betalen ze toch ook niet meer? En juíst omdat goed voor mezelf zorgen zo belangrijk is leef ik gezonder dan de gemiddelde burger zonder diagnose. Van een systemische individualistische maatschappij naar een natuurlijke saamhorige maatschappij, daarin zijn nog heel wat stappen te zetten. Nanette, mooi hoe je deze te zetten stap zichtbaar hebt gemaakt!

  6. Kim

    Beste Nanette,

    Allereerst, mijn complimenten voor jouw geschreven blog. Vooral de vooroordelen van de maatschappij kunnen allerminst prettig zijn. Gelukkig heb ik hier in mijn directe omgeving zelf geen last van en dat is erg prettig, echter het eigen risico en andere nadelige financiële gevolgen die ten grondslag liggen aan een psychiatrisch ziektebeeld zien er vooruitzicht helaas (nog) erg somber uit.

    Ik zit zelf qua psychiatrisch verleden zo ongeveer in hetzelfde schuitje, alhoewel ik nu inmiddels al 2 jaar niet meer onder begeleiding ben in de psychiatrie en de huisarts dan ook mijn medicatie voorschrijft.

    Momenteel ben ik mezelf aan het voorbereiden op mijn mogelijkheden qua maximale financiering voor een hypotheek en zonder NHG wordt het voor mij erg lastig om een huis te kopen.

    Na lang googelen kwam ik terecht bij jouw blog. Kun je mij misschien advies geven over bij welke verzekeringsmaatschappij je toch aan een overlijdensrisico verzekering bent gekomen. Ik besef wel degelijk dat de premie voor mij hoger zal gaan worden dan iemand die volgens de verzekeraar kerngezond is (ik vraag me af of je dan onder de categorie Superman/woman moet vallen of gewoon onmenselijk behoort te zijn ;)). Toch is het in mijn situatie zeker wel voordeliger, ondanks de hoogstwaarschijnlijke veel te hoge premie die ik voor de verzekering zal moeten betalen, om te kopen.

    Heel graag verneem ik van je.

    Lieve groetjes,

    Kim

  7. René Keet

    Goed dat je hiervoor aandacht vraagt Nanette! Strijdbare mensen zoals jij zijn goud waard.

    1. Nanette waterhout

      Rene, dank voor je lieve reactie. Het is ook zo fijn om hier samen in op te trekken. Daarover ben ik ook positief gestemd na de recentelijke lunchbijeenkomst met samen sterk zonder stigma. Goed dat het onderwerp daarmee ook op de gezamenlijke agenda staat. Ik heb zelf ervaren hoe (zelf)stigma soms erger is dan de kwaal. En dat hoor ik van zo veel meer mensen.

  8. Nanette Waterhout

    Bedankt voor jullie reacties. We hebben nog een hoop werk te verrichten als het gaat om anders denken over psychische aandoeningen. Kijk ook eens bij de stichtingen Wat doe jij? en Samen sterk zonder stigma die zich hier hard voor maken. En Jim, ik ben er zeker bij vrijdag. tot dan!

  9. Dick van der Vlugt

    De spijker op z’n kop! Psychische klachten hebben is een dure hobby. Dat merk je ook bij het “terug veroveren” van je rijbewijs: Eigen Verklaring, ARBO-arts, onafhankelijk psychiater en vele euries. En dan maar hopen dat het niet weer voor slechts één enkel jaar is. Supergoed voorstel Nanette dat verzekeraars zichzelf mogen presenteren als herstelbevorderend of juist niet. Als we herstelverhalen mogen komen vertellen bij Aegon, NN, AAB en meer … ik ben erbij !!!

  10. Jim van Os

    Dank Nanette – heel belangrijk dat dit soort ervaringen naar buiten komt. ‘Anders denken over psychische aandoeningen’ kan pas als we accepteren dat alle psychische klachten onderdeel zijn van een spectrum van menselijke variatie. De huidige hokjesgeest van DSM-diagnostiek met daarachter de impliciete suggestie van hersenziekten maakt dat de verhoudingen op subtiele wijze veranderen. Je blog beschrijft wat voor soort verstrekkende consequenties dat kan hebben. Hierover een geweldig symposium vrijdag a.s. op de Brouwerij in Amsterdam nav onderzoek van Kim Helmus, die vond dat als hulpverleners de gedachte van menselijke variatie omarmen, er minder neiging tot afstand en stereotypering is.

  11. Ria Sanders

    Goed blog,helaas duurde eerlijk zijn hierin niet het langst. Ik ben niet in staat een huis te kopen, als ik dat zou willen. Zou het ook niet voor elkaar krijgen,weet ik bijna wel zeker. Lange staat van’ dienst’, van psyschise klachten,en al lang met af en een onderbreking in behandeling. Hoor ook wel mensen met bijvoorbeeld kanker daarover, die schoon zijn verklaard,soms al jaren die hier tegenaan lopen en om die veel te hoge premie moeten afhaken. Denk dan altijd: je kunt morgen bv ook onder een auto lopen of anderzijds een dodelijk ongeluk krijgen. Vind het dan ook niet reëel ons soort problematiek zo duur te maken dat daardoor je droom in duiven kan vallen.
    Ook hier gaat het vooral weer om inkomsten voor verzeringspartij. Zo word je steeds met je beperking geconfronteerd, zo ben je je beperking in deze. Niet tegenaan te vechten. Hoop dat het jullie lukt het voor elkaar te krijgen zonder een giga premie.
    Sucses! Liefs Ria.

  12. miranda van den broek

    Mijn ervaring zit een beetje tussen die van Irene en Nanette in. Hier ook GEEN overlijdensrisicoverzekering bij de laatste hypotheek, omdat het iets van twee jaar geleden was dat ik antipsychotica had geslikt. Gelukkig kon ik gedeeltelijk vooruit met de oude hypotheek, afgesloten vijf jaar na mijn laatste manische episode (die ik naar mijn idee zeer alert en met weinig gezondheids- of andere problemen afgekapt had door het gebruik van antipsychotica). Voor die oude overlijdensrisicoverzekering moest ik een premie betalen die VIJF keer hoger was dan die van mijn partner (als ‘excuus’ voor de verzekeraar: ik rookte toen nog)

  13. Irene van de Giessen

    Goed dat je hier over schrijft Nanette. Ooit vroeg ik het zelfde. Volgens de beoordelaar was ik onverzekerbaar. Een verzekeraar voor mijn arbeidsongeschiktheidsverzekering ging nog niet zo lang geleden veel verder. Hij moest zo hard lachen na het bekijken van mijn dossier dat ik verbijsterd toehoorde. Hij sloot af met de woorden dat mijn soort casussen een soort ‘sterfhuisconstructie’ vormde. Je blog doet mijn hoop weer opbloeien, hoewel elke zaak natuurlijk op zichzelf staat. Hartelijk dank!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *