Hoi,
Ik vroeg mij af waarom er bij antipsychotica altijd naar de bijwerkingen gevraagd wordt.
Wordt het antipsychoticum gekozen aan de hand van de bijwerkingen soms?
Vriendelijke groeten.
Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Hoi,
Ik vroeg mij af waarom er bij antipsychotica altijd naar de bijwerkingen gevraagd wordt.
Wordt het antipsychoticum gekozen aan de hand van de bijwerkingen soms?
Vriendelijke groeten.
Beste M.,
Goede vraag — en eentje die al een beetje tussen de regels door laat zien dat je niet zomaar alles slikt wat je krijgt voorgeschreven (fijn!). Kijk, antipsychotica zijn medicijnen die ingrijpen op het hele systeem — ze dempen, reguleren, vlakken af, soms brengen ze ook wat rust of helderheid, afhankelijk van wie je bent en waar je in zit. Maar het zijn geen laserstralen, hè. Ze werken op allerlei neurotransmitters tegelijk, en meestal op meer plekken dan je eigenlijk zou willen.
En daar komt dus de crux: de voornaamste reden dat iemand ermee stopt, is niet omdat het niet werkt, maar omdat de bijwerkingen niet te doen zijn. Gewichtstoename, bewegingsstoornissen, seksuele klachten, emotionele afvlakking, somnolentie (overmatige slaperigheid of duffigheid)… en ga zo maar door. Sommige mensen zeggen zelfs: ik voel me minder psychotisch, maar ook minder mens. Dat zegt wel wat.
Dus ja, behandelaren moeten echt altijd de bijwerkingen goed monitoren. En in de praktijk wordt er vaak meer gekeken naar “kan iemand ermee functioneren?” dan naar “voelt iemand zich er nog zichzelf bij?”. En dat is jammer. Want eigenlijk zou je het moeten omdraaien: werkt het voor jou? Niet: zijn de stemmen weg, maar: kun je er weer mee leven?
En ja, bij het voorschrijven kijkt men soms bewust naar bijwerkingen. Als iemand bijvoorbeeld ook onrustig of manisch is, dan kan een wat sederend antipsychoticum als quetiapine juist wél gewenst zijn. Of als iemand juist veel eet, dan wil je liever niet met olanzapine aankomen. Dus het is een beetje een soort medicijn-puzzel, waarbij je zoekt naar: wat is het minste kwaad dat nog iets goeds doet?
Maar eerlijk? We doen het allemaal een beetje op gevoel. Want we weten nog steeds niet goed waarom het bij de één werkt en bij de ander niet. Dus het blijft een beetje pielen. Soms werkt iets omdat het ‘schokt’ — het zet iets stil, onderbreekt het patroon. Maar als je dat te lang blijft doorduwen, dan werkt het juist weer averechts. En dan zit je in een soort medicatie-vacuüm: niet beter, niet slechter, maar wel afgestompt.
Dus: goeie behandelrelatie, veel monitoren, zelf bijhouden hoe je je voelt, bijwerkingen serieus nemen (ook de subtiele) — dat is echt de basis. En dan samen puzzelen: wat is nog nodig, wat kan eraf?
Check de keuzetool als je zelf al eens wil grasduinen.
Hope this helps,
Greetz Jim
Bespreek eventuele verandering van medicatie of andere aspecten van je behandeling altijd eerst met je voorschrijvende arts
Ga niet alleen dingen zitten veranderen, dat is niet de bedoeling van de adviezen van de experts van PsychoseNet. Bedenk je dat de adviezen van experts altijd van algemene aard zijn – je kunt ze niet zonder meer op jezelf van toepassing achten, dat kan pas na overleg met je behandelaar of huisarts. Onze expert heeft je immers niet persoonlijk onderzocht.
Wil je met iemand chatten?
Ga dan naar onze chat en verrijk jezelf met een herstelondersteunende chat met een van onze medewerkers.
Wil je een blog schrijven over je ervaring met een onderwerp relevant voor PsychoseNet?
Kijk hier voor informatie.
Lees deze toegankelijke boeken over Goede Zorg:
Wil je weten hoe je medicatie moet afbouwen, of hoe je mensen hiermee kunt helpen?
Ben je op zoek naar informatie over Persoonlijk Herstel?
Ben je op zoek naar de JUISTE HULP?