Geeske schrijft in deze blog over hoe leuk en hoe waardevol wandelen met je kind kan zijn. Geeske wandelt meerdere keren in de week met haar zoon X van 11 jaar oud. “Ik wandel graag, meerdere keren in de week trek ik erop uit. Een paar keer per week loop ik lekker in m’n uppie. Daarnaast wandel ik enkele keren in de week samen met mijn jongste zoon”.
“Mijn zoon en ik zijn beide ‘bijzonder’ en voor ons is samen wandelen een manier van bewegen die rust en voldoening brengt”.
X en ik lopen vaak gezellig te babbelen tijdens onze wandelingen. Over school. Over games. Maar niet altijd. Soms kunnen we kilometers achter elkaar in volle tevredenheid achter elkaar lopen. In stilte. Kijkend naar de omgeving, spelend met planten over bloemen. Soms wandelen we al balende, terwijl we de dag verwerken en we de frustraties van ons aflopen. Ondertussen luisterend naar de weidevogels, de schapen en de enorme variatie aan andere plattelandsgeluiden.
Wandelen, soms met de wind in de rug. Soms met een striemende wind recht van voren. Lopen met tranende, bijna dichtgeknepen ogen. Door zon, wind en regen.
Soms vertel ik aan mensen dat ik met mijn zoon wandel
Vaak staat hij dan in mijn buurt. Ik word dan gelijk en ook zéér stellig gecorrigeerd: ‘Mam, het is niet wandelen… Wij doen aan wandelsport!’
Ik zie, terwijl hij dit zegt, de trots over zijn gezichtje glijden. Zijn houding wordt wat rechter, ik zie zijn grote blauwe ogen verwachtingsvol naar me kijken. Ik kan op zo’n moment maar één volmondig antwoord geven:
‘Ja kerel, je hebt gelijk. Wij doen aan wandelsport’.
Ik accentueer het woordje ‘sport’ even. Het sportelement is belangrijk voor hem. We hebben meerder sporten geprobeerd. Veel sporten hebben veel prikkels of zijn in een drukke omgeving. X heeft diverse andere sporten geprobeerd, maar kon zijn plek niet vinden. Wandelen, als vorm van lichaamsbeweging, past goed bij hem. Het mag zeker een sport genoemd worden vind ik.
In de juiste omgeving kan samen wandelen een prikkelarme sport zijn.
De wereld van de prikkels
De huidige wereld is vol van eindeloze prikkels. Een drukke wereld. Je moet er maar tegen kunnen.
Zeker als je als ouder zelf psychisch kwetsbaar bent.
Zeker als je een slimme, gevoelige jongen van 11 jaar oud bent
Prikkels van allerhande zaken die je in deze drukke maatschappij bijna niet meer kan ontlopen. Met druk en hoge verwachtingen je overal opgelegd worden.
- Wat als je daar als jong kind al (bijvoorbeeld met ASS) niet tegen kunt?
- Hoe kan het dat speciaal prikkelarm, gestructureerd onderwijs, waar mijn zoon X ook naar toe gaat, de oplossing is voor kinderen om toch om te gaan met zaken die misschien niet altijd zo prikkelrijk hoeven te zijn?
- Hoe kan het zijn dat toetsen op de lagere school voor sommige kinderen meer een momentopname van de stemming en het frustratie niveau zijn dan echt een realistisch meetmoment?
Een doel hebben, of het presteren zelf, hoeft niet stressvol of prikkelrijk te zijn
Een doel moet leuk, haalbaar en motiverend zijn. Zonder dat er overmatig hoge verwachtingen zijn en zonder dat er overmatige druk op de ketel staat
Zo proberen we het hier bij mij thuis ook te doen met onze wandelingen. Wandelen voelt ook pas als een sport als er zo nu en dan wat na te streven is. Een beetje ‘de streber’ uithangen mag best wel eens. Maar we overdrijven het liever niet.
Wandel-doelen
Ons wandeldoel van deze maand is de avondvierdaagse!
We wonen in een mooi, klein Fries dorpje waar de avondvierdaagse gelukkig niet massaal is. Er wandelen 200 mensen mee, waarvan 40 personen de 10 kilometer routes afleggen. Er is rust op de route te vinden. En we hebben op onze manier goed getraind.
X heeft de hele week al het gevoel er klaar voor te zijn
Het gevoel van het kunnen overheerst. Dat vertrouwen in zijn eigen kunnen is de beste basis om te gaan, en ook om het einde van de tocht te kunnen halen.
We hebben op deze week inmiddels al drie avonden 10 kilometer gewandeld. X. had wel één blaartje. Het onderliggende probleem hebben we opgespoord en opgelost. Als een ware bikkel heeft hij niet geklaagd over het ongemak tijdens het lopen.
Het weer is steeds nogal wisselvallig. De ene dag lopen we door de regen, de andere dag is het prachtig lenteweer. Vandaag, op 15 mei 2023, staat de vierde laatste route op de planning. De paraplu mag -denk ik- vandaag thuis blijven.
We gaan er weer voor.
Meer lezen over wandelen?
- Verbeter je gezondheid, ga wandelen!
- De waarde van: Een dagelijkse wandeling
- Ergens is er een kracht in mij
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Ken je de PsychoseNet Shop al?
Goede boeken over de Nieuwe GGZ, Psychosegevoeligheid, Trauma en nog veel meer!
Geef een reactie