Foto credits: De volkstuin van Geeske in 2013
Geeske vertelt over wat een sociale voedseltuin is en waarom dit zo’n belangrijk initiatief is. “Gezonde voeding, aarde en aarden, in verbinding zijn met anderen en lekker koken? Ik ben er fan van. In het verleden had ik een mooie volkstuin waar ik allerhande soorten groenten en fruit op verbouwde. Ik heb er geleerd dat tuinieren me goed af gaat & dat het eten van verse, onbespoten groente uit eigen tuin leuk en lekker is.”
Ik heb er enorm van genoten. Toen ik langdurig ernstig uit balans raakte moest ik mijn volkstuin opgeven. Dat ging niet gewoon meer. De verse geoogste groenten behoorden daarmee ook tot het verleden.
Mijn volkstuin
Het is spijtig om iets te laten gaan waar je plezier aan hebt beleefd en wat je eigenlijk graag had willen voortzetten als dat had gekund. Het plezier vond ik er in de kleine dingen: van het uitkiezen van het zaaigoed & bijzondere gewassen voor het komende jaar, rekening houden met wisselteelt, gedoseerd zaaien, de tuin onderhouden, bewateren en uiteindelijk het oogsten van de gewassen.
Het was binnen mijn gezin echt mijn tuin, en dus ook mijn verantwoordelijkheid om het geheel te onderhouden. Ik zaaide, wiedde, oogstte en leverde de groente thuis aan. Mijn man ondersteunde hier en daar. En andersom gold dat ook: want hij houdt van koken. Hij bereidde mijn oogst tot de meest heerlijke gerechten, en bij het kokkerellen kon ik hem weer bij helpen. Win win!
Mijn volkstuin in seizoen 2013
Ja, wat kun je er 12 jaar later nog over zeggen… 100 m2 aarde, om helemaal naar eigen inzicht vorm te geven. Dit is wat het werd. Ik was er trots op. Een klein, persoonlijk paradijsje was het.
Mijn Engelse tuin
Na drie jaar nam ik afscheid van deze tuin. Ik kijk er nog steeds goed op terug. Het is jammer dat het onderhouden van een volkstuin simpelweg te veel werd naast werk, jong gezin en andere belastende factoren. En -inmiddels heel wat herstel verder en jaren later- is het nog steeds teveel om een volkstuin verantwoord bij op te kunnen pakken.
Ik heb geen klagen hoor… Gelukkig heeft mijn huidige woning een prachtige, grote Engelse tuin met diverse mooie volwassen bomen en vele bloemen, struiken, vijver en beukenhagen en zitjes rondom het huis. Ik kweek hier bijvoorbeeld ook dahlia’s in verhoogde bedden. Er is hier verder geen ruimte meer over voor een moestuin en die wil ik ook niet maken. Dat vind ik zonder van mijn mooie beplanting. Zoals je leest kan ik mijn groene vingers hier nog steeds naar hartenlust aan het werk zetten.
De Sociale Voedseltuin
Een paar jaar geleden zag ik in de lokale krant een artikel staan over een sociale moestuin die van start was gegaan. Ik las hierin hoe mensen met een laag inkomen in aanmerking konden komen voor gratis groente die ze zelf op de tuin mogen oogsten. Ik nam een kijkje op de website van de stichting.
Het initiatief maakte indruk. Ik merkte dat het aantrekkingskracht op me had. Verse, onbespoten groente vers van het land. Stel dat je die kans krijgt: Met de handen in de aarde zonder de wekelijkse arbeid en belasting die bij een eigen moestuin van flink formaat hoort. Ik behoor alleen niet tot de doelgroep voor wie het zo belangrijk is om de beschikking te hebben tot gezond eten en die het helpt om rond te komen. Meedoen is geen optie.
Ik heb er een poos niet aan gedacht. Ondertussen heb ik in mijn Engelse voortuin toch een royaal kruidenbed aangelegd (met grote pioenrozen ertussen), heb ik een appel en perenboom aangeplant en heb bramen, frambozen en een ‘braambozen’ afdeling aangelegd. Ik kan het toch niet laten.
Opnieuw kwam de sociale oogsttuin -via een advertentie- op mijn pad
Via de lokale digitale krant deze keer. Mijn oog viel op de kop “Oogstaandelen: voor jezelf én voor een ander” en ik las het bijbehorende artikel. Dat was echt zo’n moment dat je weet dat dit initiatief op jouw lijf is geschreven. Aan de andere kant is ook zo’n moment dat je je partner heel voorzichtig moet vertellen wat je graag wil gaan doen en welk kostenplaatje daaraan hangt voor jouw gezin.
Ik heb een poging gedaan om mijn man te vertellen dat ik dit graag wil. De combinatie van de verse onbespoten groente, plus het plezier dat ik uit het zelf mogen oogsten haal en dat gecombineerd het feit dat er met onze deelname nog een gezin dat het niet breed heeft ook mee kan eten… Ja, dat is toch heel mooi. Ik heb mijn verhaal duidelijk moeten vertellen en moeten uitleggen, het gaat voor ons om een groot bedrag dat we gaan missen en dat we ook gaan voelen. Maar er komt veel voor terug. Mijn lieve man stond er open voor, wel op voorwaarde dat ik er eerst een kijkje zou gaan nemen.
Mijn kennismaking met de sociale oogsttuin
En dat mocht enkele dagen later al. Ik mocht op de tuin, waar ondanks het vroege voorjaar, al mooie groenten gereed waren om te oogsten (prei, snijbiet, radijsjes, jonge knoflook, sla, paksoi en rucola) voor mijn gezin en ook voor 300 andere gezinnen.
En wat wat was het fijn. Vieze handen krijgen. Ik had leuke gesprekken. Die week hadden we thuis een royale hoeveelheid verse groente op tafel (ik was weer co-kok, gezellig!). Ik kreeg groen licht van mijn partner om me aan te melden voor een oogstaandeel bij de sociale voedseltuin voor ons gezin.
Mijn aanmelding bij de sociale voedseltuin is rond
Dit seizoen kan ik iedere week weer (een beetje net als vroeger van m’n volkstuin) prachtige, onbespoten groente oogsten op een manier die verantwoord is voor mij, die bij mijn balans en belastbaarheid past. Deze beleving (vers, onbespoten en pas geoogste groente eten in zijn natuurlijke vorm met alles wat natuurlijk is zoals soms een beestje, met modderresten, loof en/of wortels eraan) is iets dat ik aan mijn kinderen mee kan geven. Het seizoen begint pas, maar ik heb er nu al een hele boel zin in.
Meer lezen van Geeske Roorda?
Verder lezen over sociale voedseltuinen?
- Stichting Sociaal en Vitaal – Sociale Voedseltuin in Nieuwehorne
- Sociale voedseltuin in Nieuwehorne – video over de tuin
- Weergave van de open dag in 2024 – video over de tuin
- Bekijk meer sociale voedseltuinen – socialevoedseltuinen.nl
Documentaire over de sociale voedseltuin & bezoekers:
- Een paradijsje in Nieuwehorne | FRYSLANDOK – deel I
- Hoe een pluktuin mensen opnieuw leven inblaast | FRYSLANDOK – deel II
Meer lezen over tuinieren?
- Mild tuinieren – Brenda Froyen
- Beweegtuin voor mensen met een ernstig psychiatrische aandoening
- Je spirituele zelf en je tuin – een metafoor voor de psyche
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Ontvang jij de PsychoseNet nieuwsbrief al?
Meld je aan en ontvang iedere week de nieuwe blogs en interessante items in je inbox.
Geef een reactie