In mijn voorafgaande blog vertel ik hoe ik in een psychose terechtkwam. Deze blog gaat over het afbouwen van medicatie. Mijn medicatie gaf immers een hoop problemen.
Mijn psychiater was in eerste instantie geen voorstander van afbouwen van mijn medicatie. Immers had ze mij, gelet op mijn maandenlange psychose, op basis van de richtlijnen in de DSM het label ‘schizofrenie’ gegeven.
En zo was het naar haar mening veel te vroeg om af te bouwen. Plus voor haar was het nog maar de vraag of ik überhaupt ooit van de medicatie af zou komen, gezien de ernst van mijn situatie. Maar ik heb voet bij stuk gehouden, omdat ik zeker wist dat ik niet meer mijn oude werk zou kunnen doen met de ernstige bijwerkingen van de medicatie. Bovendien was ik zeer bezorgd over de schadelijke langetermijneffecten van psychofarmaca. Ik was vastbesloten om weer helemaal te herstellen.
Te snel afbouwen van medicatie
Uiteindelijk is mijn arts na veel discussie gezwicht voor al mijn argumenten en ging ze akkoord om mij te helpen alle medicijnen af te bouwen. Ik had me vooraf al ingelezen op PsychoseNet over wat hier allemaal bij komt kijken. Sowieso heb ik heel veel aan deze website gehad, omdat er elders op het internet weinig echt bruikbare informatie over psychose te vinden is. Als eerste mocht ik mijn slaapmedicatie (diazepam) gaan afbouwen. Dat vond ik eigenlijk het meest spannend. Ik was natuurlijk bang dat die slaapproblemen waar het allemaal mee begonnen was, weer terug zouden komen. Wonder boven wonder lukt het vrij vlot om van de diazepam af te komen. Blijkbaar had mijn lichaam zijn oude slaapritme weer opgepakt en lukte het ook zonder diazepam om goed te blijven slapen. Dat was hoopvol. Als volgende was het antidepressivum (clomipramine) aan de beurt. Dat ging ook vrij makkelijk, waarschijnlijk omdat ik het slechts enkele weken had gebruikt.
Aripiprazol
Tot slot het antipsychoticum (aripiprazol). De eerste stappen in het afbouwprogramma leken voorspoedig te gaan totdat ik ineens merkte dat ik me heel gestresst en onrustig begon te voelen. Ik meldde dit direct bij mijn arts. Dit betekende bijna het einde van het afbouwen, omdat zij (wat mij betreft onterecht!) concludeerde dat mijn oorspronkelijke psychotische klachten terugkwamen.
Deze klachten voelden voor mij echter heel anders aan en ik wist echt zeker dat dit kwam doordat we te snel aan het afbouwen waren. Ik vroeg haar daarom om nog een kans om het afbouwen door te zetten. Maar ook om dit laatste deel van het traject veel langzamer te doen dan tot dan toe het geval was. Helaas werkte zij niet met taperingstrips. Ze schreef me wel aripiprazol in druppelvorm voor om kleinere stappen te kunnen maken bij het afbouwen.
Daarnaast was ik er door een vriend op gewezen dat er een programma met voedingssupplementen bestaat om het afbouwen te ondersteunen. Bij dit programma (The Road Back) gebruik je speciaal daarvoor ontwikkelde supplementen met vitaminen, mineralen, omega 3-vetzuren en kruiden. Deze helpen om ontwenningsverschijnselen tijdens het afbouwen op te vangen. Daarnaast houd je een dagboek bij en adviseert een coach je over de voedingssupplementen die je gebruikt op basis van hoe het gaat bij het afbouwen. Dat heeft me erg geholpen.
Weer zonder medicatie!
Ik heb er uiteindelijk maanden over gedaan om het laatste beetje aripiprazol af te bouwen, maar het is me gelukt. En ik ben zo blij dat ik heb doorgezet! Ik voel me echt weer helemaal mezelf, zonder al die nare bijwerkingen die een enorme negatieve invloed hadden op mijn leven. En ik heb mijn leven weer volledig op de rit. Ik heb weer dezelfde verantwoordelijke functie die ik voor mijn psychose ook had. Zelfs werk ik sinds een aantal maanden fulltime in plaats van de vier dagen die ik voor mijn inzinking werkte, en dit gaat me prima af.
Ik heb zelfs het idee dat ik op een hoger niveau functioneer dan voorheen. Omdat deze verschrikkelijke ervaring mij een hoop heeft geleerd over mezelf en het leven in het algemeen. Het valt me op dat ik meer durf dan vroeger. En omdat ik zoveel heb meegemaakt, voel ik me extra dankbaar voor wat ik heb en geniet ik meer van het leven. Ook heb ik ontdekt dat ik veel doorzettingsvermogen heb. Het is me immers gelukt om terug te komen uit een hopeloos lijkende situatie.
Wel heb ik me lang geschaamd over wat er gebeurd is met me. En nog steeds wil ik niet dat iedereen weet dat ik een psychose heb gehad, vanwege het taboe wat hierop rust en de eventuele consequenties hiervan voor mijn professionele leven.
Inmiddels ben ik zover dat ik kan inzien dat er ook een positieve kant aan deze ervaring zit. Het heeft me immers kennis en inzicht gegeven. Ik hoor nu bij de ervaringsdeskundigen en ik denk dat mijn ervaringen en die van lotgenoten heel waardevol kunnen zijn voor behandelaars. Dat is ook de reden dat ik mijn verhaal wilde delen op deze website. Ik hoop dat anderen in een soortgelijke situatie hier iets aan kunnen hebben. Of dat behandelaars hiervan kunnen leren om hun patiënten beter te kunnen begeleiden.
Laatste afspraak
Komende september heb ik de laatste afspraak bij mijn psychiater. Eigenlijk kom ik al nauwelijks meer bij haar sinds ik helemaal vrij ben van medicatie. Alleen nog eens in het half jaar om te vertellen hoe het met me gaat. En dat is dus nog steeds goed. Ik weet dat zij heel blij is met mijn herstel en dat ze onder de indruk is van hoe ik het aangepakt heb. En ik ben andersom ook blij met haar vanwege haar betrokkenheid. En ook haar bereidheid om mij zelf te laten beslissen over mijn hersteltraject. Ik hoop dat ze door haar ervaring met mij terughoudender zal zijn in het plakken van labels op mensen. Labels waardoor ze denken dat ze een ziekte hebben en het nooit meer goed gaat komen. En dat ze ook sneller zal proberen om mensen van hun medicatie af te krijgen. Of beter nog, eerst andere en veiligere methoden probeert in plaats van gelijk medicatie voor te schrijven. En dat ze niet meer zo snel concludeert dat de klachten weer terugkomen als het afbouwen van medicatie niet zo makkelijk gaat.
In de volgende blog ga ik in op wat mij helpt om mijn leven op de rit te houden. Zonder medicatie wel te verstaan.
Foto creative commons (piqsels)
Geef een reactie