Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Auteur

Mieke Terlouw

Mieke Terlouw verloor in 2016 haar vader aan zelfmoord. Ze schreef hier een boek over: ‘In de waan van het leven’. Mieke werkt als ervaringswerker. Meer over haar is te vinden op haar website.

Alsof alles samenvalt – zelfmoord opende een emotionele beerput

Alsof alles samenvalt

Mieke heeft een gecompliceerde jeugd gehad. Het heeft haar een paar zware jaren gekost om dit in therapie onder ogen te komen. Sinds kort werkt ze als ervaringswerker en ziet ze in wat haar ervaringen haar gebracht hebben. “Zal dit mijn roeping zijn?

Mijn jeugd was ‘onveilig’ in therapietermen

Ik kan die benaming nog steeds niet stroken met hoe ik mijn kindertijd beleefd heb. Bij onveilig denk ik aan mishandeling, verkrachting, verslaafde ouders. Niets van dit alles heb ik godzijdank mee hoeven maken.

Maar ik zie ondertussen wel in dat mijn jeugd gecompliceerd was. Met de scheiding van mijn ouders, daarmee het verlies van mijn moeder en een vader die last had van psychoses en stemmingswisselingen. Als kind niet. Ik had geen idee.

Na mijn vaders zelfmoord is de emotionele beerput geopend

Voelen, dat deed ik namelijk niet. Dissociëren was daarvoor in de plaats gekomen. Deed ik blijkbaar al mijn hele leven. Ook daarvan had ik geen flauw benul.

Het was dan ook niet zozeer mijn depressiviteit die me besloot in therapie te gaan (die verdoofde stemming was ik wel gewend, het was hoogstens een gradatie erger geworden). Maar mijn vaders dood, wat ik wel een plausibele reden vond om hulp te zoeken. Het leek me heerlijk om daar ongegeneerd over te praten.

Met terugwerkende kracht ben ik de moeilijkheden vanuit mijn jeugd onder ogen gekomen. Vooral, gaan doorvoelen. Het waren een paar loeizware jaren dat ik me door de dissociatie heen heb moeten worstelen.

En nu, nu gaat het heel goed met me. Beter dat ik me ooit gevoeld heb.

Of beter gezegd, ik heb nog nooit in mijn leven zoveel gevoeld

Af en toe nog wat overweldigend, dat dan weer wel.

Vaak worden boosheid, angst en verdriet als nare emoties bestempeld. Vanuit mijn ervaring, als je dissociatie en depressie mee hebt moeten maken, zijn al die gevoelens nog beter dan de verdoofde, sombere toestand. En wat lucht het op, als je er gewoon aandacht aan geeft.

Sinds een tijdje, hoe gek het ook klinkt, ben ik zelfs dankbaar voor wat ik heb meegemaakt

Omdat ik als ervaringswerker anderen ondersteun. Cliënten met mentale problemen bijsta. Als maatje, als begeleider. Zelden heb ik zoveel voldoening uit werk gehaald. Vanuit eigen ervaringen en door herkenning iets voor anderen te kunnen betekenen. Ik geloof opeens zo sterk in de kracht daarvan.

En wat had ik mijn vader een ervaringswerker gegund

Iemand die wat meer begrip voor zijn situatie had kunnen opbrengen. Niet zozeer om hem te hebben weerhouden zijn leven te beëindigen (die illusie heb ik bij mijn cliënten ook niet). Maar zodat het iets minder eenzaam voor hem was.

Opeens snap ik waarom ik bepaalde trauma’s heb moeten doormaken. Alsof alles samenvalt! En wil ik als ervaringswerker er voor anderen zijn, hun pijn verzachten, al is het maar minimaal.

Zal dit mijn roeping zijn?

Is dit wat al die lichtwerkers en spirituele goeroes je zielsmissie noemen?

Heb je hulp nodig? 113 Zelfmoordpreventie Nederland -> 0900 0113 en 113.nl. Openingstijden: 24 uur, 7 dagen per week

Reacties

Eén reactie op “Alsof alles samenvalt – zelfmoord opende een emotionele beerput”

  1. Conny Verstraeten

    Ik ben in kindertijd mijn eigen kenmerken van persoonlijke wat ik wist ontnomen en geprogrammeerd door hun én dat ik het niet maar ze wel letterlijk in een hun eigen kind de hel letterlijk in alles wat zelfs de mensen die niet zo erg als een een kind ben letterlijk kwetsuren opgedaan met de slagen van mijn vader dat hij ook mij een rug met de legerriem en dat ze met heel mijn rug vol met blauwe plekken en bloed ingen én dat ik de volgende dag niet meer recht lopen en dat ik het maar beter en je verdient het ook niet als een persoon maar ben er zeer psychische en fysieke mishandeling en verwaarloosd tot snachts alleen gelaten worden huishoudelijke geweld tussen hun én dat ik nog niet genoeg leed pesten op school ook nog jarenlang geen hulp ben een beloven opgegroeid in Duitsland mij vader was militair en dat d3 leraren die niets ondernomen en dat ze met de ergste dingen die ik meemaak dat ook nog toelieten het ook niet zo erg in mijn huwelijk gemoeid hebben ze psychische en kleineren zelfs verder deden dat ik het schrik van mijn ouders had ik ben wel een klap gekregen en dat ik zwanger was het ook mijn man heeft het als een antwoord daarop ik niets anders kon helpen omdat m8jn vader was zijnzijn ben wel letterlijk door mijn vermoeden dat hij ook nog narcistische trekken heeft en ook mijn psycholoog ook nog toegaf dat i ik ben 60jaar een blind vertrouwen van mijn Hoogsensetief zijn ok nog ptss én syndroom van Stockholm syndroom ontwikkeld en dat ik terug mijn kindertijd weer alsof ik het terug meemaken en dat ik het erg visueel ingesteld en dat ikzelf ook zeer duidelijk alles goed voor mij de beelden die mij als echte zie het ook zo erg suïcide gedachten die ik veel pogingen tot iemand anders zou het niet overleven en dat ik het wel overleefd en dat wil ik niet meer ben volledig beschadigd en dat ïs levenslang bevestigd ook nog een invaliditeit erkent en 66% tot pensioen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *