Een nieuwe blog van Pien. Al schrijvend geeft Pien vorm aan haar herstel. Door te schrijven brengt ze ordening aan in haar haar leven. Dit keer deelt ze met ons een gedicht.
Boos
Als een vulkaan die losbarst
Uit frustratie breekt een ei
Omstandigheden buiten om
Mijn bril wordt beslagen
Mijn handen vormen vuisten
Ziekte, onzekerheid, dood
Zoveel om mee te dealen
Naast je eigen leven
Omstandigheden buitenom
Drukken op de borst
Ik wil eruit!
Als een vulkaan die losbarst
Mijn handen vormen vuisten
Wanneer komt de ontlading?
Is er verlichting?
Piekeren over wat niet is
Boosheid op wat er nu is
Vooral moeten nemen en minder kunnen geven
Het hier en nu verdragen
Een warme douche nemen om af te koelen
Boos
Reactie geplaatst, niet zichtbaar….
Mooi geschreven!
Een moment van woede wat je in jezelf voelt / toe laat. Je bent bezig met doorgaan, voor jezelf, je omgeving. In het hier en nu blijven door de boosheid van je af te spoelen. Knap dat je boosheid toe kan laten en er stil bij kan staan, voor jezelf. Voor anderen (hier), door er woorden aan te geven in je gedicht. Niet te hard voor jezelf zijn: jij, je boosheid, alles van jou mag er zijn!
Hallo Tier, bedankt voor deze mooie reactie. Pien