Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Rubriek ‘Wat zou jij doen?’: Kun je herstellen van een bipolaire stoornis?

Wat zou jij doen?

Ik ben bipolair en heb een zeer zware en een minder ernstige depressie meegemaakt. Ik heb het gevoel dat iedere depressie me wat dichter bij de oorzaak brengt en heb hoop op volledig herstel. In mijn omgeving heerst echter de overtuiging dat je hiervan niet kunt genezen en dat ik dus mijn hele leven antidepressivum en Lithium moet gebruiken.

Ik ben nog jong, kan ik er dan ook niet ‘overheen groeien’?

Mark (25), Amstelveen


Iedere week behandelen we een dilemma van een lezer in ‘Wat zou jij doen?’ Kijk voor het dilemma van deze week op onze Facebookpagina en laat daar of hieronder jouw mening of advies achter. Zo helpen lezers elkaar!

Wil je zelf een vraag vraag voorleggen? Stuur je vraag naar redactie@psychosenet.nl.

Reacties

5 reacties op “Rubriek ‘Wat zou jij doen?’: Kun je herstellen van een bipolaire stoornis?”

  1. Erwin

    Hoi Mark,
    Terechte vraag. Ik heb dezelfde diagnose 5,5 jaar geleden gekregen. Ik ben er achter dat de diagnose klopt. Maar nu ik Lithium slik en steeds meer ga ervaren wat er met mij en mijn stemming gebeurt, kan ik beter mijn momenten van stress en dergelijke managen.
    Ook ik functioneer verder goed, hoewel het lijkt of situaties me tegenwoordig meer stress opleveren.
    Ik denk dat lithium en bewustwording mij erg hebben geholpen.
    Groetjes,
    Erwin

  2. Nanda

    Hoi Mark,

    Wat een antwoorden van mensen die niet lezen. Je stelt een heel verstandige vraag en nergens bespeur ik een slachtofferrol o.i.d.

    Eerst is het belangrijk dat de diagnose juist is voordat je lange tijd zware medicijnen slikt die behoorlijke bijwerkingen hebben. Zoek hiervoor een gespecialiseerd centrum in bipolaire stoornis (geen GGZ) en praat uitvoerig met ze.

    Een bipolaire stoornis is niet te genezen maar met goede therapie en juiste instelling van de lithiumspiegel kan je een leven leiden als ieder ander. Stabiliteit in werk, relatie en woonomgeving is belangrijk. Doe aan sport en zoek je vrienden op. Wees matig met alcohol, drugs en stress.

    Je kunt er helaas niet overheen groeien maar wel ermee leren omgaan. Het maakt je niet anders of minder, veel mensen hebben min of meer iets dat mentaal beperkend is. Naarmate je ouder wordt, worden de klachten (wat) minder, Je staat dan wat gematigder in het leven. Het belangrijkste is stabiliteit in je leven, goede mensen om je heen en dingen doen die je voldoening geven. Check van tijd tot tijd of de therapie en/of medicijnen die je krijgt nog helpend is en of er een beter/nieuwer alternatief is. Sta erop dat je het ORIGINELE medicijn krijgt met de merknaam en niets anders!!!

  3. A.M.Legerstee

    Hoi Mark,
    Ik vind je eerste zin geen handig uitgangspunt. Je bent niet bipolair. Je bent Mark. Je bent vriend, zoon, buurman , aardig, enz. Je hebt een bipolair stoornis. Zo kan je er meer grip op krijgen. Ga niet in een soort “slachtofferrol zitten “als anderen je daarin duwen. Kom op ! Een jonge knul als jij. Natuurlijk zijn de depressies zwaar. En natuurlijk is t moeilijk om deze diagnose te hebben maar met goede medicijnen en gesprekken kan je een heel normaal leven leiden. Zoek goede hulpverleners die je leren ermee om te gaan! Ga niet in een hoekje zitten. Houd goede balans in dag/nachtritme, een gezond, zorg dat je veel beweegt en buiten bent. Neem een hond. Zo kom je met je gezonde verstand al een heel eind. Sterkte ! (Ik ben ervaringsdeskundige dus weet waar ik t over heb).

  4. Esther Matthaei

    Ik word er altijd een beetje verdrietig van wanneer iemand zegt:” Ik ben (psychiatrisch ziektebeeld en by the way ik heet … ..” ,in plaats van: “Ik ben Mark, 25 jaren jong en heb soms last van symptomen die passen bij een bipolaire stoornis en ben op zoek naar wegen om er het beste van te maken.”
    Zelf heb ik een iets andere diagnose, namelijk complexe posttraumatische stressstoornis en schizo- affectieve persoonlijkheidsstoornis. Maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om bij de pakken neer te gaan zitten en zo te lezen doe/wil je dat ook niet. Ik ben ondanks twee psychotische episodes altijd blijven werken en heb een aantal jaren na de eerste psychose ook twee studies afgerond. Ik neem medicatie wanneer het nodig is en kan altijd bouwen op een aantal goede vrienden en mijn zoon wanneer het even weer wat minder gaat. Wat ik hiermee wil zeggen: Ga je niet identificeren met je diagnose! Je bent veel meer dan dat! Als je omgeving niet echt mee wil denken dan is misschien een zelfhulpgroep of een forum een uitkomst voor je? Want daar vind je over het algemeen wel lotgenoten die uit eigen ervaring weten waar je tegen aanloopt, kunnen en je misschien kunnen adviseren. Vaak vind je er ook mensen die net als jij verder willen.
    Ik wens je sterkte en vertrouwen in dat stemmetje dat in je zegt: Er is nog zo veel mogelijk.

  5. Ansgar John Brenninkmeijer

    Onzin Mark. Er zijn heel veel mensen die goed functioneren en niet of alleen zonodig medicijnen gebruiken, Er zijn artsen zoals Jim van Os in Maastricht of Ralph Kupka bij de GGZ Ingeest die dit goed begrijpen. Ook ervaringsdeskundige Tom Wootton (Bipolar Advantage) in de VS. Het idee (delusion) dat je niet beter dan ooit kan functioneren, is op zichzelf een belemmering voor herstel! Zie https://youtu.be/oAQgL9O2S3M

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *