Suus: “Het leven lijkt door mijn vingers te glippen. Als zand wat tussen je vingers doorsijpelt. Voor iemand als ik, die veel controle probeert te hebben, is dit super lastig. Mijn houvast verdwijnt. Leefregels helpen me te functioneren”.
Zo’n drie weken geleden voelde ik mij steeds beter
Ik had weer zin in de dag en kon s ’nachts goed slapen. Vooral dat slapen was een welkome bijkomstigheid. Dit is drie jaar lang een groot probleem geweest. Van nachten helemaal niet slapen tot aan meerdere keren per nacht wakker en dan weer moeizaam in slaap komen. En de verminderde nachtrust zorgde voor veel psychische problemen. De nieuwe medicatie leek zijn werking te gaan doen.
Het voelde fijn om in contact te zijn met mijzelf en ook met mijn omgeving. Ik had zin in praatjes met andere mensen en had ook het gevoel dat mensen mij weer benaderden. Alsof ik een tijdlang uit gestaan had. Ik werd hoopvol, omdat dit het leven is wat ik zo graag wil. Dat ik kan meedoen en er ook nog van geniet. Dat ik wat losser kan komen van mijn rigiditeit en het alles 100x overdenken.
Mijn agenda begon wat voller te lopen en ik maakte ook afspraken voor over een paar weken. Ik had goede moed zal ik maar zeggen.
Afgelopen weekend hebben we het huis van mijn overleden schoonmoeder verkoop klaar gemaakt en in het bijzijn van mijn familie was ik vrolijk en kon ik dingen oppakken. Zij waren blij dat het goed met mij ging en dat gaf mij weer een fijn gevoel. Zo, van, zie je wel, het leven is best leuk!
Tot twee dagen geleden…
Ik merkte dat het slapen mij niet meer goed afging, was veel wakker en had nare, onrustige dromen. Ik merkte dat ik angstiger werd en dat het aantal beren op de weg met het uur toenamen. Had ik dan toch signalen gemist?
Het voelt alsof ik super “aan” sta en dat alles heel hard binnenkomt. Dat maakt dat ik angstig wordt en de wereld om mij heen begin te wantrouwen. Dingen die ik normaal makkelijk doe, heeft denkwerk nodig. Ik voel mij opgejaagd en mijn hoofd blijft maar malen en herhalen. Ik heb nu vooral rust nodig.
Dus mijn overvolle agenda heeft een kritische blik nodig en gelukkig heb ik een fijne autismecoach die met mij meekijkt en advies geeft. Het gevoel van falen duikt de kop weer op, want ja… Ik ben te hard van stapel gelopen en ben mijzelf ergens in de afgelopen periode kwijtgeraakt. Waarom mis ik die signalen steeds? Toch geeft het afzeggen van afspraken ook weer rust. Ik hoef even niet meer zoveel en dat voelt alsof er een ballast van mij afvalt.
Hoe lastig is het om tijdens een euforische periode, niet te hard van stapel te lopen. Mijn psycholoog zei altijd ‘Suus, ook dan moet je 100 blijven rijden’. Ik vind dat een grappige metafoor en hij heeft gelijk. Daar ligt dus die uitdaging.
Ik heb vaste leefregels nodig om goed te blijven functioneren. Ik hoop dan ook dat de rust snel wederkeert en ik weer van het leven kan genieten.
Meer lezen over leefregels?
- Mijn psychotische ervaringen en mijn gezinsleven
- Mijn eeuwige zoektocht naar balans – over wat er toe doet
- Crisis? Breng je wensen in kaart met de crisiskaart
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Verder lezen over goede zorg en GGZ?
Onderstaande boeken zijn geschreven door hoogleraar Jim van Os. In deze eerlijke boeken lees je meer over psychose, trauma, de nieuwe GGZ, herstel en veel meer.
Geef een reactie