Emotionele en fysieke pijnprikkels worden in hetzelfde deel van de hersenen waargenomen. Net zozeer er ondragelijk uitzichtloos fysiek lijden is, zo ook is er ondragelijk uitzichtloos psychisch lijden. Zo ondragelijk dat de dood als verlossing van dit uitzichtloos lijden wordt gezien. Vrijwillige euthanasie.
Draaglast en draagkracht
Draaglast en draagkracht zijn net zoals wat voor iemand ondragelijk uitzichtloos lijden is, puur persoonlijk. Bij de een breekt het hart bij het zien sterven van een musje, de ander gaat stuk in een oorlogsgebied onder de wreedheden die mensen kunnen begaan. Ik werk met mensen die dood willen. Zij zeggen:
“Het is genoeg zo”
Uitgaan van het idee van wat iemand kon, kan of zou kunnen zie ik soms als mogelijkheid dat iemand hieruit kan komen en een kwaliteit in het leven kan ervaren, misschien zelfs wel nog momenten van geluk. Vorige week heb ik tegen twee mensen afzonderlijk van elkaar het volgende gezegd:
“Ik ben opgegeven geweest maar gaf mijzelf niet op, jij hebt jezelf opgegeven, maar jouw omgeving geeft jou niet op. Ik vecht mét jou voor jouw leven.”
Jouw omgeving geeft jou niet op
Dit zeg ik met vol respect voor de persoonlijke autonomie regel: “Mijn leven is mijn eigendom, van begin tot eind.” Wat ik beschikbaar heb is mijn (resterende) tijd, waarvan soms de waarde in een bedrag wordt uitgedrukt. Tijd dat ik in vrijheid schenk en ontvang van anderen. Ik vervul mijn roeping en werk vanuit het volgende basisprincipe:
Iedereen is belangrijk en iedereen is van belang
De leegte en diepste vermoeidheid van een zware depressie is soms ook gecombineerd met de conclusie dat het eigen leven geen perspectief, geen enkel vooruitzicht heeft. Voor eigen gebruik heb ik enkele oneliners over de dood bedacht die ik mijzelf vrij regelmatig imprint:
- “Opgeven is te makkelijk.”
- “Altijd klaar, maar nooit bereid.”
- “Ben langer dood dan levend, kan ik net zo goed zo lang mogelijk leven.”
Iemand die letterlijk op zijn innerlijke bodem verkeert, onderschat zichzelf soms, omdat de vechtlust voor het eigen leven weg is, gecombineerd met pijnen, rouw en schaamte die nooit lijken te verdwijnen.
De pijn lijkt nooit te verdwijnen
Er is herstel mogelijk vermogen. Het bizarre van emotionele pijnen is dat zij net zo dodelijk kunnen zijn als fysieke pijnen, zo lijkt het. Maar er is altijd iets dat de pijn veroorzaakt.
De bron van de wond
Voor heling is het ook binnen de psychiatrie belangrijk dat er diep menselijk contact plaatsvindt en deze pijn in vertrouwen wordt onderzocht en te ruste worden gelegd. Sommige emotionele verwondingen blijven een leven lang verwaarloosd, maar beïnvloeden het gedrag wel op een vervormde manier. Deze emotioneel verwaarloosde dieperliggende verwondingen veroorzaken zo meer pijn, ook bij anderen.
Ze veroorzaken meer pijn, ook bij anderen
Vandaar het volgende: “Wees geen slachtoffer, maak geen slachtoffer”. Daarvoor moest en moet ook ik eerst helen zodat ik anderen geen of minder pijn bezorg. Al met al: soms is deze doodswens er, ook nadat alle opties onderzocht zijn. Dan moet deze wens er ook kunnen zijn.
“Bij een goed leven hoort een goede dood.”
Noot van de redactie: Via 0900-0113 is er 24 uur per dag iemand telefonisch beschikbaar voor mensen die kampen met een sluimerende of actieve doodswens en/of hun naasten die hier zorgen over hebben. Weet dat iedereen hier gratis, vertrouwelijk en anomiem gebruik van kan maken.
Fotocredits: Jeroen Zwaal
Meer lezen van Russel Cummins?
- Je vindt alle blogs van Russel Cummins via deze link.
Meer lezen?
- Emoties en psychose begrijpen – info van PsychoseNet
- Alles over schizofrenie – infor van PsychoseNet
- Kwetsbaar? – over openheid en wat het inhoudt
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Verder lezen over goede zorg en GGZ?
Onderstaande boeken zijn geschreven door hoogleraar Jim van Os. In deze eerlijke boeken lees je meer over psychose, trauma, de nieuwe GGZ, herstel en veel meer.
4 reacties op “Vrijwillige euthanasie – werken met de dood vanuit ervaringsdeskundig perspectief”
Ik heb een verlangen naar de dood, vrij zijn!
Als je dit uitspreekt binnen de GGZ wordt dit niet begrepen en kom je in hun macht terecht
Dit maakt het verlangen alleen maar sterker, voor iemand die zo van haar vrijheid houd als ik
Bekend met psychosegevoeligheid mijn gevangenis in dit leven
Zorg die niet aangesloten heeft, eerder verder beschadigt heeft
Het laatste wat ik wil is iemand pijn doen
In psychose gebeurd dit helaas wel
Als slachtoffer, slachtoffer (s) maken
Moeilijk om hier mee te leven
God heeft mij veel kracht gegeven om immer door te gaan
Maar dit is mijn kruis
Communiceer ten tijde van psychose en respecteer mijn grenzen
En laat de doodswens er gewoon zijn het is maar een wens, die niet in actie wordt omgezet
God geeft het leven en God neemt op Zijn tijd het leven
Het niet respecteren van mijn grenzen ten tijde van opname (s) door hulpverleners heeft mij beschadigd. Er wordt niet naar je geluisterd. Zijn meer voorbeelden te noemen, maar een voorbeeld die me nog bijstaat ze wilden dat ik lichamelijk onderzocht werd door de arts. Ik zei dat ik dat niet wilde, want voelde dat dat niet goed zou gaan. Maar het moest en zou op dat moment, hun wil was wet.Door de aanraking van de stethoscoop moest ik vreselijk giechelen en was net een klein kind (mijn lichaam zal in een bepaalde staat van gespannenheid zijn geweest). Ik heb me zo geschaamd hoe ik me toen gedroeg bedankt GGZ…nare herinnering erbij.
Ik verheug me op de dag, dat er een collectief excuus komt!
Hoi Russell; met respect en waardigheid voor het leven en de dood beschreven.Dankjewel.
Mooi geschreven Russell! Het roept bij mij heel wat op.