Bumby roads, oftewel ‘hobbelige wegen’ verenigen ons. Tenminste, dat is het idee achter de herstelgroep die Jeroen Kloet samen met een collega binnen het VIP team gaat starten. Daarover gaat onderstaande blog.
Jongeren met hun unieke ervaring na het doormaken van een psychose bij elkaar brengen. Een plek waar ze samen kunnen praten over wat hen getroffen heeft, wat dit met hen heeft gedaan en waar ze nu staan.
Hoe is het nu écht om te ervaren dat je geest je in de steek heeft gelaten?
Hoe win je weer vertrouwen op de weg terug? Hoe leer je te luisteren naar je kwetsbaarheid? Wat doe je als je merkt dat het minder goed met je gaat? Ervaar je stigma of zelfstigma? Hoe ga je je leven weer opbouwen terwijl je weet dat je kwetsbaar bent?
Een greep uit de vele vragen die kunnen leven bij jongeren nadat ze een eerste psychose hebben doorgemaakt. Ik geloof zelf heilig in de kracht van verhalen. De herkenning die volgt en de erkenning daarna.
Verhalen geven de verbinding tussen mensen die weten hoe het voelt
Als hulpverlener, zelf kampend met een psychische kwetsbaarheid zoals u weet, mag ik getuige zijn van dit proces. Het bijsturen waar nodig en ook mijn eigen ervaringen delen waar nodig.
Het proces van de groep staat voorop. Samen zoeken naar wat helpt. Het is spannend want we hebben dit nog niet eerder ondernomen binnen ons team. Ik geloof in het concept, maar weet natuurlijk niet hoe dit proces zal pakken in de praktijk.
Een rit zoals gezegd over bumpy roads
Nog een paar weken en dan gaan we beginnen. Ik ben zo benieuwd naar waar onze reis ons brengen zal. Trots ben ik ook. Op een concept dat mij in staat stelt om een groep jongeren te begeleiden binnen hun proces. Een proces waarbij ik mijn eigen ervaringen kan inzetten als middel voor hun reis.
Geef een reactie