Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Auteur

Marco de Winter

Marco de Winter (4 januari 1981, geboren te Terneuzen) leeft ondertussen al bijna 8 jaar op een woonlocatie van Zeeuws Gronden! Vroeger dacht hij: dat is niets dat dagbesteding. Nu is hij allround kunstenaar! Dat hij deze mogelijkheid heeft gekregen vindt hij fantastisch!

Corona-tijd: positieve ervaring

Opname tijdens corona

Marco merkt dat er veel vraag is naar de conclusie en blogs die over Covid-19 gaan! Daarom schrijft hij deze blog over zijn ervaring. “De corona periode staat bij ons gegrift als een positieve tijd waarin het verschil met dagbesteding werd gemaakt”

Beter voelen, wij zijn beter bestand tegen zo’n crisis zoals we nu hebben (gehad)!

Vanwege arbeidsongeschiktheid leer je je thuis bezighouden. Ik kwam op mijn 17e jaar liever thuis dan op mijn werk. Hierdoor leerde ik mij bezig te houden thuis. Dat is een enorme trigger die wij opnieuw voor onze kiezen kregen.

Corona was ook de tijd van veel gezelligheid

En hier op de afdeling kwamen we samen te zitten en zijn er een paar hele leuke kliekjes ontstaan. De begeleiding kreeg nu ook meer van ons te weten. Sneller werd er naar onze dag gevraagd en ook werden er discussies opgevoerd. Ik kon mij ten alle tijden bezighouden, vroeger en deze leerwijze kwam nu ook weer op zijn juiste plek te vallen.

Samen met Sandra heb ik een tatoeage gezet van Hakuna Matata! Kibbeling leren eten en trots op mijn geboortestad geworden. Sandra komt hier ook vandaan. En ook Ewoud kwam net bij ons werken en komt ook uit Terneuzen. Die trots wil ik stiekem even delen. Niet dat de anderen voor hen moeten onder doen.

Omdat ik van fotografie houd en van boetseren van klei was er altijd wel iets te doen.

Corona bracht mij een paar hele mooie inspiraties

Mijn covid-19 projecten zien er best bizar uit met prikkeldraad. Kijk maar eens op mijn website; mcrammeo.nl.

Vroeger begon ik met een boek te schrijven, en ook maakte ik van gedichten hiphop muziek. Een echte schrijver houdt nooit op. Toen was dit mijn enigste passie. Maar in de psychiatrie leer je veel meer dingen leuk te vinden.

Dagbesteding stelt zoveel meer voor als een bandje plakken of een klos garen

Ik vind schrijven stiekem altijd nog erg leuk. Doch omdat ik erg eenzaam begon te worden toen ik 31 jaar oud was. Ik had toen echt hulp nodig! Ik was ten einde raad en ben toen opgenomen in het ziekenhuis van Emergis. Daar werd ik erg goed geholpen en kwam daarna bij Zeeuwse Gronden, waar ik goede dagbesteding kreeg wat ik ook erg leuk vond.

Hierdoor is het ontstaan van mijn beelden gekomen en ook de erg gezellige boerderij. Hier in Ovezande, waar ik kwam te wonen en vier maanden geleden hier de pleuris uitbrak met corona, ben ik erg verwend en gaat het prima. Dezelfde soort mensen en inderdaad een sociale omgeving.

Hierdoor, corona, werden wij op onze stippen gezet en ook de begeleiding kwam erachter dat het ons prima verging

Dat zijn mensen van hetzelfde kaliber als ik. Psychiatrische cliënten!! Café was wel gezellig, maar totaal niet persoonlijk. Je laat je meeslepen in allerlei verhalen. Toen wilde ik van iedereen weten wat voor label ze hebben. Kreeg grotere en bredere interesses.

Ik leerde de meest bizarre en interessante mensen kennen. Maar voornamelijk van mijn eigen kaliber! Dat zijn mensen met een heleboel sociale vaardigheden, en die leerde ik ook kennen. Dat begon ik te waarderen. Mensen die elkaar snappen en dezelfde problemen hebben.

Soms word je er paranoïde van omdat ze dezelfde problemen hebben, lijkt het of we over elkaar praten. Hahaha erg grappig!!

Afijn de corona periode staat bij ons gegrift als een positieve tijd waarin het verschil met dagbesteding werd gemaakt

Deze hebben wij en de meeste goed doorstaan en zelfs heeft het ons erg goed gedaan. Stom hé?

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *