“In een psychose lijk je wereldvreemd, maar eigenlijk komt die wereld juist meer binnen” zegt een patiënte. Iemand die floride psychotisch is, kan door de voorbijganger op straat gemakkelijk gekwalificeerd worden als “gek”, als iemand die de realiteit uit het oog is verloren.
De voorbijganger kan schrikken van uitspraken, die nergens op lijken te slaan. Maar voor deze persoon heeft het wel een betekenis. En tot “gek” te worden bestempeld, is niet helpend.
Ik ga op huisbezoek bij een patiënt die een psychose heeft doorgemaakt
Hij durft niet meer naar buiten uit angst voor de buren. Ik vraag of hij het samen wel zou durven. Dat zou hij heel fijn vinden. Ik ken de buurt, maar ik ken de buurt niet zoals hij hem kent. Hij wijst me op alle camera’s die aan de huizen zijn bevestigd. Het niet moeilijk je voor te stellen hoe je hier de overtuiging kan krijgen dat iedereen je steeds in de gaten houdt, de camera’s schreeuwen “Big brother is watching you”.
Hij wijst op de plek waar de ambulance hem kwam halen, de dag van een eerdere opname. De huizen staan er dicht op elkaar en het is niet moeilijk om je voor te stellen hoe de buurt uitgelopen moet zijn. Om zijn schaamte te ervaren om weer naar buiten te treden in diezelfde buurt.
In de tuin liggen nog de scherven van de doperwtenpot die over de schutting werd gegooid tijdens de zoveelste treiterij.
Na een ronde van een uur kan ik me meer verplaatsen in hoe hij de buurt heeft gezien
Hoe de achterdocht steeds verder toenam en de buurt een steeds onveiligere plek voor hem werd werd, tot hij in alles een bedreiging zag. De wereld van tijdens zijn psychose.
Mette Konings is aios psychiatrie
Deze blog kwam tot stand in samenwerking met Netwerk Vroege Psychose en Phrenos
Meer lezen over leven met psychosegevoeligheid?
Geef een reactie