Hugo komt aan door medicatie maar heeft ontdekt dat er een medicijn is dat tegen gewichtstoename werkt. “Ik ben nu vier kilo kwijt.”
Zo lang als ik mij kan herinneren loop ik bij een diëtist. Bij mij is ooit de diagnose schizofrenie gesteld en als antipsychoticum kreeg ik clozapine voorgeschreven. Ik functioneer redelijk op clozapine, maar het heeft meerdere lastige bijwerkingen, en één daarvan is dat ik er een dikke buik van krijg.Lange tijd werd dit gezien door mijn behandelaren als onoplosbaar. Het was nu eenmaal zo en ik moest opletten met wat ik at. Dat is voor mij moeilijk, want het gevoel van vol zitten, genoeg gegeten hebben, heb ik door de antipsychotica niet meer. Vandaar dat ik mij dus al jaren laat begeleiden door een diëtist.
De diëtist wordt voor drie uur per jaar vergoed uit de basisverzekering. Als je aangeeft dat je doorlopend contact wilt, dan smeren zij het aantal vergoede uren uit over het hele jaar. Dus dat is goed geregeld. Ik had doorlopend overleg maar ik werd niet slanker. Het was meer dat ik in ieder geval niet nog verder aankwam en dat ik mijn eetpatroon als het ware kon toetsen, maar het was een taai gevecht.
Ik had last van mijn buik op meerdere manieren
In de eerste plaats is buikvet het meest ongezonde vet wat er is. Het is dus allereerst een kwestie van meer levensjaren willen hebben. Maar het deed ook iets met mijn zelfverzekerdheid. Je voelt je bekeken met een buik.
Mijn diëtist zei op een dag tegen mij dat er bij het UMC een onderzoek liep naar antipsychotica die gebruikt worden bij schizofrenie, en het medicijn metformine. Dit heet de MELIA-studie.
“Metformine is een verlager van de bloedsuiker. Het behoort tot de biguaniden. Het vermindert de hoeveelheid glucose in het bloed en vermindert de eetlust. Artsen schrijven het voor bij diabetes mellitus (suikerziekte) en bij verminderde vruchtbaarheid.”
Ik vroeg bij mijn psychiater naar metformine
Mijn psychiater stelde voor dat ik inderdaad mee zou doen aan de MELIA-studie omdat ik dan ook dieetadvies en bewegingstherapie zou krijgen. Ik heb contact opgenomen met het UMC. Mij werd toen duidelijk, dat het niet voor mij geschikt was. Ik zou het risico lopen om zesentwintig weken lang een placebo te slikken. Dieetadvies kreeg ik al. Sporten deed ik ook al. De bewegingsadviezen waren bovendien online.
Daarbij was er urgentie bij mij. Ik vind het een hele opgave om met mijn psychosegevoeligheid te leven. Ten eerste heb door mijn antipsychotica twaalf uur slaap per nacht nodig. Dit is al ontwrichtend als zodanig. Ten tweede is mijn eetfunctie verstoord, waardoor ik nooit het gevoel heb dat ik vol zit en maar dooreet. De antipsychotica nemen ook niet alle klachten weg, ik moet regelmatig valium slikken om de angsten en randpsychotische gedachten tegen te gaan. Ik ben veel in therapie geweest: psychotherapie, schematherapie, cognitieve therapie, EMDR-therapie. Dit alles heeft mijn leven wel verbeterd, maar zoals ik al zei hierboven, het is een taai gevecht. Ik wilde niet een jaar van mijn leven besteden aan het meedoen met een studie. Ik wilde die metformine gewoon voorgeschreven krijgen van mijn eigen psychiater.
Ik heb dit allemaal weer overlegd met mijn psychiater en die schreef mij toen inderdaad de metformine voor.
Het is nu twee maanden verder
en ik ben vier kilo kwijt. Het gevoel dat ik genoeg gegeten heb, is terug. Ik heb geen bijwerkingen. Ik voel me één van de gelukkigen bij wie het middel effect heeft. Ik wil deze ervaring graag delen op Psychosenet omdat ik mensen graag wil vertellen dat metformine bestaat en dat je ernaar kunt vragen bij je behandelaar, of je op kunt geven om mee te doen aan de studie.
Hugo R. Janssen (pseudoniem) is psychosegevoelig en deelt ervaringen van de afgelopen tijd in het bijzonder de ervaring met metformine.
Meer lezen over medicatie
Geef een reactie