Aya vertelt over hoe ze herkenning vond bij mensen met een psychotische gevoeligheid. Psychose, een taboe? “Hoe zou het zijn in een wereld waar geen taboe op was op het hebben van een psychose?”
Kortgeleden heb ik een eerste ontmoeting bijgewoond bij een stichting die coachingstrajecten aanbiedt die aansluiten bij mensen met een psychotische gevoeligheid. Een groep bijzondere zielen, en in de eerste ontmoeting zijn er al niet-alledaagse thema’s aangehaald. Er worden parallellen gevonden in ervaringen waar in de ‘reguliere’ maatschappij weinig ruimte voor is. Op psychosen heerst er in de maatschappij nog een flink taboe. Degenen die het hebben ervaren praten hier niet veel over. Ze krijgen schaamte, voelen zich ‘gek’.
In mij is een idealist. Hoe zou het zijn in een wereld waar geen taboe was?
Zouden dan allerlei bijzondere ervaringen een ander soort plek krijgen? Enerzijds een andere plek in iemands hart, waar iemand de ervaring niet meer hoeft te verstoppen. Anderzijds een plek in de ‘reguliere’ maatschappij, zodat mensen een ander beeld krijgen van bijzondere ervaringen. Ik schrijf regulier bewust tussen haken. Zo had ik ook ‘normale’ maatschappij kunnen benoemen. Is er een normaal, een regulier, een standaard mens? Een weerstand voel ik, wanneer ik deze woorden gebruik. Want zij duiden erop dat dit wel het geval zou zijn. Dat er een soort standaard zou zijn van mensen. Volgens mij zijn we niet normaal, met of zonder psychosen. Op onze manier zijn we allemaal excentriek.
Zou er in de wereld zonder taboe dan ook minder schaamte zijn voor wat iemand gedacht, gedaan of gevoeld had tijdens een psychose?
En kunnen we zien dat waanzin ook een waanzinnige kant heeft? Die heel fantasierijk en spiritueel kan zijn? Dit is ook niet altijd het geval, want voor sommigen heeft het juist een donkere zwarte depressieve kant. Dit is er ook en hoeft niet ontkend te worden.
Een psychose kan dus verbijsterend zijn. Voor jezelf en anderen interessant
Voor mij is een psychose een soort spiritueel uit de bocht vliegen. Een spirituele ervaring die mijn lichaam en geest niet meer kunnen verwerken, waardoor de geest in contact komt met een veel groter bewustzijn. Op deze plek gaat ze verhalen maken. Ook van anderen heb ik gehoord dat iemand in een psychose associaties gaat leggen. Een soort conclusies trekken die niet kloppen. Dit herken ik ook. De geest die grip wil op iets dat veel groter is dan de controle die ze erop kan uitoefenen.
De eerste ontmoeting was een verrijking en ik heb zin in de andere keren!
Aya is deelnemer van het coachingstraject bij Stichting ‘Van de Wereld‘.
Meer informatie:
Geef een reactie