Geheel onbekend is waarom het gebeurde. Zeker is dat hij flink gevoelig en onzeker was toen hij erdoor werd aangetrokken. Het had hem bij zijn lurven gegrepen en ging volledig met hem aan de haal. Het had hem iets te laten voelen, En hij had er al snel niets meer tegen in te brengen.
Bij voorbaat was hij al kansloos verloren
Hij was een en al oor voor de gedachten en potentie die het overtuigend met zich meebracht. Hij had geen keuze. Zo’n aantrekkingskracht had hij nog nooit gevoeld. Het was ongekend. De zuiging was simpelweg te sterk. All-in ging moest hij. Hij wist niet meer goed wat hij zag en dacht maar op de een of andere manier kon hij er recht doorheen kijken.
Na wat omzwervingen en door een mangel van herinneringen, gedachten en gevoelens vond hij, verscholen in wat eerst een onzichtbare tussenruimte was, een andere taal dan de zijne. Mooier. Ronder. Alles buiten de letters van alle talen van de wereld om. Buitenletters. Buitentaal. Daar waar in eerste instantie niets te zien of te vinden was bleek met vernieuwde ogen iets waar te nemen.
Als een missing link lag een soort van verbindende master associatie al die tijd te wachten om als een brug te fungeren tussen zijn eigen taal en deze veel mooiere taal. Mijn god. Het geheel onbekende laat zien wie hij is. Mijn god, een geniale brug die hij daar vond – nee, deze brug had hem gevonden-. Vanaf de brug kon hij alle kanten opkijken en zag hij leven en dood samen dansen. Eerst langzaam, dan snel en, ja het zag er ook wel een beetje vreemd uit allemaal. Ze veranderden continu van vorm en van gedaante.
Om de brug was een adembenemende draaikolk en overal zag hij zichzelf. In zowel kolk, boven als onderkant. Zijn gevonden brug bleek een meesterlijke vinding, een soort sleutel, om alle talen, buitentalen en niet talen met elkaar te verbinden. Het geheel onbekende wachtte daar altijd al als een onvindbare schat die eigenlijk goed vindbaar bleek te zijn maar daarvoor moet er flink naar toe worden gezogen. Blijkbaar.
De kookwas
Zijn eigen gevoelens en gedachten gingen op een kookwasje door de wasmachine terwijl hij zichzelf van een afstandje voor het apparaat zag wegdromen. Hij kon niet ontkennen dat hij het buitengewoon fascinerend vond om te zien wat er allemaal aan het gebeuren was. Niet te geloven. Alles gebeurde in een ogenblik één ogenblik dat oneindig leek te duren en hij switchte tussen in leven en uit leven.
Toen het wasje na een uurtje klaar was haalde hij zijn hele leven, met al zijn gedachten, gevoelens en ervaringen en noem maar op, nee, sterker nog, hij haalde het volledige bestaan eruit. Dat was behoorlijk wat! Een deel stopte hij direct in de droger die naast de machine stond. Zo lekker snel droog.
Een ander deel hing hij deskundig aan het gammele droogrek op. Sommige dingen hadden geen knijper nodig. Die gooide hij gewoon nonchalant op het droogrek. Het droogt vanzelf wel. Hij voelde zich diep van binnen compleet vervuld. Schoon en vervuld. Hij voelde eventjes geen enkel verlangen meer en was werkelijk nergens meer aan verbonden maar al snel begonnen de zojuist beleefde ervaringen aan dit waarachtige, diepe en verlangenloze gevoel te knagen. Hij moest weer in beweging komen. Een andere optie was er niet. Stilzitten was er gewoon echt niet bij.
Alsof dit gevoel niet voor altijd gevoeld mocht worden. Zo zinvol voelde het eerst, zo zinloos bleek het. Aan de bak maar weer. Hij liep de trap af naar beneden en plofte neer op de bank. Dan eerst maar een bakje koffie dacht hij en bij het zetten van de koffie dacht hij aan het wasje. Dat het wel een enorme was geweest was. Op dat moment riep de was hem met een doordringende stem vanaf de zolder. Of hij even wilde komen.
Belangrijke vragen
De koffie was niet belangrijk meer… Voor hij het wist stond hij tegenover de frisgewassen was op de bovenverdieping van zijn nieuwbouwhuis waar hij sinds een paar jaar woonde met zijn jonge gezin. Zijn interesse was direct gewekt toen de was hem had teruggeroepen om duidelijke onverrichte zaken af te handelen.
De was stelde hem een aantal confronterende en pijnlijke vragen. Het onverwachte en ongebruikelijke harde offensief voelde ergens vervreemdend liefdevol en stemde hem nederig. Hij voelde dat de vragen van ver kwamen en dat hij hier niet zomaar even omheen kon draaien. Zoals hij altijd gewend was te doen met alles.
Zijn onwrikbare nieuwsgierigheid en genadeloze energie raakten in een diep en verbindend gesprek met de drogende was. Hetgeen besproken veerde tussen de was en hem heen en weer. Eerst snel en later in slow motion. Je kon de woorden uit de lucht plukken. Het dwong hem zijn eigen antwoorden en zichzelf opnieuw te herzien. En nu echt!! Door deze bijzondere situatie ontstond een niet te missen, zeer duidelijke grens hij keek naar dit wonder dat zich voor zijn voeten voltrok.
En ineens, uit het niets, schoot het door zijn lijf. Een intens verdriet aan de ene kant en een goddelijke extase aan de andere. Precies op hetzelfde moment. Het voelde alsof hij uit elkaar werd gescheurd. Deze gevoelens kwamen kort daarop samen in een schok waar hij flink van schrok. Een harde reset.
Hij keek om zich heen.
Holy shit. Alles was er nog! Dezelfde ruimte maar deze voelde nu wel echt totaal anders aan. Hij deed een dubbelcheck om zeker te weten wie en waar hij was en voelde zijn borst om te voelen of hij zijn hart kon voelen. Heel gek, want deze klopte gewoon rustig alsof hij op de bank rustig een boek te lezen. Zijn hand legde hij op zijn buik. Hij ademende met gesloten ogen een paar keer diep door. Hij voelde zijn zwakke, blinde plek die nu zacht naar hem fluisterde. En hij besefte plotseling dat hij haar taal sprak.
Meer lezen over psychose?
- Alles over Psychose
- De Ekster – verhaal over psychose door B. Kort
- Ik ervaar de Liefde van God – herstelverhaal van Diana
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Ken je de mini-College’s van PsychoseNet al?
Bekijk PsychoseNet college’s van Jim van Os over zorg en herstel, van depressie tot psychose.
Geef een reactie