Lonneke schrijft in deze blog een bijzondere persoonlijke brief over kwetsbaarheid, durven delen en samenwerking. Ze concludeert: “Ga ervoor, sta ervoor, draag het uit, geniet, plant mee, groei mee, leef mee, heb empathie. En warempel, zie, de liefde groeit”
Lieve mensen,
Van alle weerbaarheid is kwetsbaarheid de sterkste, en waarom, omdat het je het gevoel geeft te willen delen, hulp te vragen of af te zonderen. Maar vooral het durven delen vanuit kwetsbaarheid, dat voelt rijk. En om de enige simpele reden omdat het verbindt, omdat het een hart onder de riem schenkt. Omdat het de ander uitnodigt (werd mij gezegd), omdat het floreert. Omdat ook de ander ook zijn kwetsbaarheid gaat tonen, waardoor je weer samen sterk wordt.
Als ik ergens spijt van heb dan is het wel dat ik in mijn laatste crisis niet meer heb gedeeld, hoe graag ik het ook wilde
Ik voelde me ook enorm geremd, door schaamte, wroeging, trots, eigen-wijsheid, het gevoel het zelf te moeten en willen en kunnen. Veel kan zelf, maar waar je deelt vanuit kwetsbaarheid ontstaan mooie waardevolle en betekenisvolle gesprekken.
Dus hoera, wij mogen lijden opdat we kunnen groeien en vervolgens gaan leiden. Dag hiernamaals, we gaan nog niet naar boven, nog lange niet! Niet om ermee te spotten, maar wel een beetje de draak ermee steken.
En nu tot de kern, de kern is LEVEN, met hoofdletters, op mijn manier
“I do iT my way, uno momento dado” zoals Johan Cruijf enzo. Hand in hand, schouder tot schouder, en borst tot borst elkaar helpen, inspireren, vreugde brengen en doorgaan.
En nu doortastend zijn in het creëren. Ik heb zo veel geschreven, gezongen, gedanst, geschilderd, gekleurd, geborduurd. En nu in contact, in structuur en in vorm. Dus verbintenis tot stand brengen, in de GGZ-instelling, in de huisartsenpraktijk, in elke gemeenschappelijke groep en dan die groepen weer laten verbinden.
Maar het schrijven leidt mij wel naar concrete stappen, ja, om zichtbaar te durven zijn, het neerzetten en nu echt gaan doen
Just do iT!!! En Tolle, die zegt “Tijd bestaat niet, er is alleen het nu“. Dat is een aanname, wel een hele bruikbare. So far so good. En nu zuipen. Nee, dat doe ik niet, maar het mag een beetje minder streng. Lang leve de fiësta.
Tot hier, de kwetsbaarheid omarmen en het ook goed vinden als het niet besproken wordt, want soms is de tijd er nog niet rijp voor. Wil je niet, voelt het niet goed, ben je er niet aan toe, etc. Nou, dan ga je toch lekker motor rijden of Skypen of je vriendin pesten? Je kunt het zo gek niet bedenken of het is mogelijk, echt waar. Alleen soms niet in een handomdraai. Dus heb geduld, wees reëel, maar niet te, daag uit, ga het aan, doe raar, doe moeilijk, ontdek, leer, groei, spring, zing, zwijg, lach, werk en bewonder. Ramses shaffy en Liesbeth list.
En dan, last but not least, de liefde
En dat is iets anders dan huwelijk of relatie. Ga ervoor, sta ervoor, draag het uit, geniet, plant mee, groei mee, leef mee, heb empathie en warempel, zie, de liefde groeit
Proost, uno momento dado Johan.
Ik zie je nog wel eens. Aho.
Lonneke
Meer informatie:
Geef een reactie