Marijn schrijft over zijn winkelvrees: “Toen ik een aantal jaren geleden in mijn ziekenhuisbed uit mijn kunstmatige coma ontwaakte, na een hartaanval, kreeg ik als eerste een diarree-aanval”.
Mijn hele bed zat onder en ik schaamde me kapot. Maar de verpleegkundigen hebben mij en het bed vakkundig verschoond. Wat heb ik toch een respect voor deze geweldige beroepskrachten! Ik kon echter nooit bevroeden dat die diarree-aanval de kiem voor mijn winkelvrees zou zijn.
Na die diarree-aanval in het ziekenhuis volgden er meer. Heel wat meer. Af en toe het geluk om de wc te kunnen halen, maar ook vaak te laat. Bij vrienden thuis, in het park, op straat, oftewel op openbare plekken heb ik, om het zo maar eens te zeggen, de boel onder gescheten. En soms ligt de oplossing voor de hand. Geloof het of niet, mijn psycholoog gaf mij de tip om diarree-remmers te gaan gebruiken. Zelf nog nooit aan gedacht! Ik gebruik deze medicatie nu elke dag. Als ik het niet doe, komt de diarree meteen terug, maar dat terzijde.
Winkelvrees, wat is het verband?
Maar wat is nu het verband tussen diarree-aanvallen en winkelvrees zal je je zich misschien afvragen? Het is me vaker overkomen dat ik in winkels een diarree-aanval heb gekregen. In de AH om de hoek heb ik zes keer mijn broek vol gescheten. Tijdens zo’n aanval raakte ik zo in paniek dat ik heel erg begin te beven. Eigenlijk is schudden een beter woord. En op een gegeven moment zegt je brein onbewust dat je in die kleine AH diarree-aanvallen krijgt. En dan gebeurt het ook.
Nu met mijn medicatie gebeurt het niet meer, maar ik word wel angstig. Krijg hartkloppingen. Maurice Wasserman heeft in zijn column ‘Mijn boodschap? Herstel!’ prachtig beschreven hoe angst beleefd wordt. Daar kan ik niet tegenop, dus lees die column.
Als ik echt naar een winkel moet, dan neem ik vier rustgevers. Mijn pammetjes zijn me heilig.
Is er dan niets te doen tegen die winkelvrees?
Ja en nee. Ik heb dit probleem besproken met mijn psycholoog. Hij zij dat de ‘confrontatie-methode’ (als dat het goede woord is) het beste werkt. Gewoon zonder medicatie die winkel of supermarkt inlopen. Cold turkey zeg maar. Dat wilde ik wel proberen. De volgende dag was het zover, maar… Ik raakte thuis al in paniek. Broek vol en schudden. Dit werkte dus niet voor mij.
De volgende keer dat ik de psycholoog sprak dit voorgelegd aan hem. Hij denkt altijd graag mee.
Misschien samen een supermarkt bezoeken? Laten we het nu doen! En ik ging gedwee mee. In de supermarkt had ik nergens last van! Geen paniek, het schudden en de hartkloppingen bleven achterwege. Dolblij was ik. Dacht van mijn angst af te zijn. Maar dat was niet zo.
‘Mijn’ AH binnenwandelen? Dacht het niet. Ik raakte compleet in paniek. Welke conclusie heb ik daaruit getrokken? Ik ben vooral angstig in de winkels waar het mis gegaan is. Winkelvrees, niet bij hypomanie.
Sinds ik lithium en Zyprexa slik schommel ik tussen depressie en hypomanie
Ik voel me een paar weken heerlijk en dan weer een paar weken heel erg rot. Ik mag trouwens in mijn handen knijpen dat de hele zware depressies en de manische psychoses al twee jaar tot het verleden behoren, maar dat is stof voor een andere column.
Waarom begin ik hier over?
Het zit zo. Tijdens een depressieve fase ben ik heel angstig. Alleen al aan een winkel denken doet me rillen. Maar als ik hypomaan ben verdwijnt de angst als sneeuw voor de zon. Winkelvrees? Geen idee, wat is dat?
Dus de oplossing voor mijn winkelvrees is om altijd hypomaan te zijn… Lijkt me heerlijk! Mijn huisgenote Anoek vindt het heerlijk om te koken, maar ook om boodschappen te doen. Dit komt mij natuurlijk heel goed uit. Ze kent mijn angsten en gaat vaak ook even sigaretten voor me kopen. Haar hulp is fantastisch, maar zo kom ik natuurlijk nooit van mijn winkelvrees af.
Hebben jullie tips voor mij hoe ik van mijn winkelvrees af kom?
Laat dan a.u.b. een reactie achter onder dit blog.
Meer lezen over angst?
- Biopt – mijn angst voor het geheel
- Waarom ik grappen maak over schizofrenie – lachen om je angst
- De strijd tegen mezelf – de vrede is bereikt
Behoefte aan een gesprek?
Je bent welkom bij de PsychoseNet Chat.
Geef een reactie