Dokter, heeft u wel eens geprogrammeerd op uw computer? U weet wel, van die regels met allemaal rare tekens. En als alles dan klopt aan de achterkant van een softwareprogramma, dan ziet het er aan de voorkant helemaal top uit! Dan werken alle knoppen op het beeldscherm, dan staat de tekst overal netjes op zijn plek.
Dan kan men eenvoudig navigeren van de ene naar de andere pagina en ook de afbeeldingen staan precies goed. Nou kijk, zo is dat in het echte leven ook. Dat heet ‘script’.
We hebben allemaal ingebouwde en aangeleerde gedragsregels in ons systeem, in ons hoofd, zo u wilt. Bent u daar bekend mee? In dure termen noemen psychologen dat ‘Transactionele Analyse’. Hoe het script van de ene persoon inwerkt op het script van de ander. Meestal gaat dit goed, maar o zo snel kan dit ook botsen. Dan past de programmeercode van de ene mens niet met de andere. En wat is nou het meest verwonderlijk? Dit is precies de bedoeling! Want van die botsingen tussen mensen en hun script, daar leren we van… als we dat willen. En daarmee ontstaat er een kleine maar heel belangrijke verandering in ieders script. Persoonlijke groei noemt men dat. Dus in ons script zitten verschillende principes ingebakken.
Want van die botsingen tussen mensen en hun script, daar leren we van
Het eerste principe is dat menselijke scripts elkaar opzoeken om elkaar te versterken. Het tweede principe is nog simpeler: elk script heeft een script in zich met als doel het hele script te verbeteren. Eerst intern en mogelijk daarna extern. Dat extern actief worden noemt men ook spirituele verlichting, waarbij het ego ontdekt dat het zich vooral dienstbaar wil inzetten voor de medemens. De geprogrammeerde regels zijn dan ingesteld om vooral voor en met de ander nieuwe scripts te creëren. Het woord zingeving past daar goed bij en dankbaarheid ook. En weet u. Mensen met zulke scripts hebben stralende heldere ogen en deze ogen kijken echt! Alleen al het echt zien, kan al iets doen in het script van de omgeving. Is dat niet wat ze in de kwantum fysica hebben ontdekt? De waarneming zelf heeft al invloed op twee elektronen die met elkaar zijn verstrengeld.
Volgt u mij nog dokter?
Nu dan, dat is wat ik u wil zeggen. Ik heb sterk de indruk dat die psychose van mij, mijn script door elkaar heeft gehusseld en gedeeltes heeft gewist. En dat was lastig! Want niets functioneerde meer vanzelfsprekend. Contact maken was verstoord, de realiteit was anders, ik interpreteerde anders en ik leek wel aangesloten op een of andere supercomputer! Er ging zoveel extra informatie door mij heen, dat kon ik allemaal niet in één keer bevatten. Het was teveel voor mijn hoofd. Wat ik ook probeerde om al deze input een plek te geven, het was niet afdoende. En dat is ook niet zo raar, want mijn verstrengeling zat weer verstrengeld in een verstrengelde omgeving waar ik inzat. Wat een klus was dat om dat te kunnen overzien!
Het was teveel voor mijn hoofd
En dokter, weet u wat?
De hulp die ik toen kreeg was goed bedoeld en dat weet ik maar al te goed. Medicatie, gesprekken, opnames, isoleercel.. allemaal onder het mom van prikkels dempen en vermijden. Maar klopt deze benadering wel? Als er geen prikkels zijn, dan maak ik ze zelf wel. En het dempen loste de onderliggende problemen niet op. Het gaat om mijn script dokter. En uw script. En het script van onze medemensen om ons heen. Want dat is wat we doen en zijn met elkaar.
We wisselen voortdurend scripts met elkaar uit
Het is een prachtige uitwisseling van informatie, energie, ellende, gedoe, haat, onbegrip. Maar het is ook uitwisseling van licht en liefde! En het mooiste wat ik u wil vertellen dokter? Dat mijn script meerdere keren door elkaar is gehusseld, dat vind ik geen ziekte. Het was precies de bedoeling! Dat zat ook in mijn script. Het moest gebeuren. Ik heb gewoon mijn interne codes gevolgd. Bestudeert u maar eens goed mijn levensverhaal, dan haalt u net als ik die sleutelmomenten en codes er zo uit. En wat ben ik blij dat ik elke keer zo trouw ben gebleven aan mijn eigen script!
Wat zegt u? Dit alles is niet wetenschappelijk bewezen? Weet u dokter…
Wat mij echt hielp waren de mensen die een gezond en helder script hadden. Zij stelden zich open voor mijn warrige programmaregels, zonder angstig te zijn. Ze lieten zich niet meesleuren. Ze vertrouwden op hun eigen script. Daardoor kopieerde mijn script op een natuurlijke manier de gezonde stukjes en vulde ik de gaten in mijn programmeerregels. De foute codes werden overschreven en zelfs de rekensnelheid van mijn hele systeem daalde weer naar normale proporties. Ik kreeg weer rust in mijn hele systeem. Ik voelde weer houvast in mezelf. En langzaam kwam de werkelijkheid weer binnen. Alles werd weer normaal, omdat er een begripvolle liefdevolle medemens nabij was en we ons voor elkaar openstelden.
Alles werd weer normaal
En weet u wat er toen gebeurde dok…?
Jeroen, ik stel voor dat we op een ander moment verder praten, wanneer je wat minder associatief bent. Ik kan er geen touw aan vastknopen. Hier is een herhaalrecept, dan heb je genoeg voor de komende drie maanden en dan spreken we elkaar daarna weer. Je kunt een afspraak plannen bij de receptie. Het beste ermee!
Geef een reactie